ششم اوت ۱۹۴۵، یک بمب افکن آمریکایی بی-۲۹ به نام «انولا گی» بمب اتمی را بر فراز شهر هیروشیمای ژاپن رها کرد . این اولین بار بود که یک سلاح هسته ای در جنگ به کار گرفته می شد. بمب ۸۰ هزار نفر را درجا کشت و ده ها هزار نفر دیگر بعداً بر اثر قرار گرفتن در معرض تشعشعات جان خود را از دست دادند.
سه روز بعد، بمب اتمی دیگری بر شهر ناگازاکی ژاپن رها شد که فوراً ۴۰ هزار نفر دیگر را به کام مرگ فرستاد و باز هم، با گذشت زمان، تعداد تلفات به طور قابل توجهی افزایش یافت. به این ترتیب اثرات ویرانگر یک انفجار هسته‌ای برای جهان به نمایش گذاشته شد.
باور عمومی بر این است که استفاده از بمب اتمی که رابرت اوپنهایمر در پروژه منتهن ساخت، نقش تعیین کننده ای در تسلیم شدن ژاپن و پایان دادن به جنگ جهانی دوم ایفا کرد – اگرچه این ادعایی بسیار بحث برانگیز بوده است. در اینجا ۱۰ واقعیت در مورد بمباران هیروشیما و ناگازاکی در جنگ جهانی دوم آورده شده است.
۱- فهرست اولیه آمریکا شامل پنج شهر بود، اما ناگازاکی در میان آنها نبود
این فهرست شامل کوکورا، هیروشیما، یوکوهاما، نیگاتا و کیوتو بود. گفته می شود که کیوتو در نهایت نجات یافت زیرا هنری استیمسون، وزیر جنگ ایالات متحده، به پایتخت باستانی ژاپن علاقه داشت و دهه ها قبل ماه عسل خود را در آنجا گذرانده بود. به جای آن ناگازاکی انتخاب شد.
بریتانیا موافقت خود را با بمباران چهار شهر کوکورا، نیگاتا، هیروشیما و ناگازاکی در ۲۵ ژوئیه ۱۹۴۵ اعلام کرد.
۲- بمب های هیروشیما و ناگازاکی بر اساس طرح های بسیار متفاوتی ساخته شده بودند
بمب «پسر کوچک» که بر روی هیروشیما انداخته شد از اورانیوم ۲۳۵ با غنای بالا ساخته شده بود، در حالی که بمب «مرد چاق» که روی ناگازاکی انداخته شد از پلوتونیوم ساخته شده بود. بمب ناگازاکی از طراحی پیچیده تری بهره می برد.
۳- اسم رمز حداقل یکی از بمب ها از فیلم نوآر «شاهین مالت» گرفته شده است
اسم رمز این بمب ها، پسر کوچولو و مرد چاق توسط خالق آنها رابرت سربر انتخاب شد که ظاهراً از فیلم «شاهین مالت» جان هیوستون در سال ۱۹۴۱ الهام گرفته بود .
در این فیلم، مرد چاق نام مستعار کسپر گاتمن با بازی سیدنی گرین استریت است، در حالی که گفته می شود نام پسر کوچک از لقبی گرفته شده است که شخصیت همفری بوگارت، اسپید، برای شخصیت دیگری به نام ویلمر به کار می برد. با این حال، این ادعا از آن زمان جدی گرفته نشده است – اسپید ویلمر را فقط «پسر» صدا می کرد، نه «پسر کوچک.»
۴- مخرب ترین بمباران ژاپن نه در هیروشیما بود و نه در ناگازاکی
عملیات «میتینگ هاوس»، بمباران توکیو توسط ایالات متحده در ۹ مارس ۱۹۴۵، به عنوان مرگبارترین بمباران تاریخ شناخته می شود. حمله با بمب های ناپالم که توسط ۳۳۴ بمب افکن بی-۲۹ انجام شد، بیش از صد هزار نفر را کشت و چندین برابر این تعداد نیز مجروح شدند.
۵- قبل از حملات اتمی، نیروی هوایی آمریکا اعلامیه هایی را در آسمان ژاپن پخش کرد
گاهی اوقات استدلال می شود که این هشداری برای مردم ژاپن بود، اما در حقیقت، این اعلامیه ها به طور خاص در مورد حمله هسته ای قریب الوقوع هشدار نمی دادند. آنها فقط وعده «تخریب فوری و کامل» را دادند و از غیرنظامیان خواستند که فرار کنند.
۶- پس از انفجار بمب اتمی در هیروشیما، سایه‌های ترسناکی بر روی زمین نقش بست
شدت انفجار در هیروشیما به حدی بود که سایه‌های افراد و اشیاء را برای همیشه در خاک سوزاند. اینها به «سایه های هیروشیما» معروف شدند.
در اثر انفجار بمب اتمی، نور و گرمای بسیار شدید تولید می‌شود. اشیاء و افرادی که در مسیر این نور و گرما قرار دارند، آن را جذب کرده و در نتیجه، بر روی اشیایی که در پشت‌سرشان قرار دارند، تصویری سایه مانند ایجاد می شود.
۷- برخی این باور عمومی را پذیرفته اند که بمب های اتمی به جنگ جهانی دوم پایان داد
پژوهش های اخیر که بر اساس صورت جلسه نشست های مقامات دولت ژاپن در پیش از تسلیم انجام شده اند نشان می دهد که ورود غیرمنتظره اتحاد جماهیر شوروی به جنگ با ژاپن نقش تعیین کننده تری داشته است.
۸- بمباران ها به مرگ ۱۵۰ هزار تا ۲۴۶ هزار نفر منجر شد
تخمین زده می شود که بین ۹۰ هزار تا ۱۶۶ هزار نفر در نتیجه حمله به هیروشیما کشته شده اند. بمباران ناگازاکی باعث مرگ ۶۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰ نفر شده است.
۹- خرزهره گل رسمی شهر هیروشیما است…
… چون اولین گیاهی بود که پس از انفجار بمب اتمی دوباره جوانه زد.
۱۰- در پارک یادبود صلح هیروشیما، شعله ای از زمان روشن شدن آن در سال ۱۹۶۴ به طور مداوم می سوزد
«شعله صلح» تا زمانی که تمام بمب‌های هسته‌ای از بین برود و کره زمین از خطر نابودی هسته‌ای رها شود، روشن خواهد ماند.
