بدن چگونه عرق می‌کند؟ پاسخ علم ممکن است شما را شگفت‌زده کند
مطالعه‌ای نوین با بهره‌گیری از تصویربرداری فروسرخ، نشان می‌دهد که برخلاف تصور رایج، عرق انسان به‌جای خروج به‌صورت قطرات جداگانه، ابتدا به‌شکل حوضچه‌هایی نازک روی پوست ظاهر می‌شود و سپس با سرریز از منافذ، لایه‌ای پیوسته و بسیار نازک تشکیل می‌دهد.
مطالعه جدیدی نشان داده است تعریق انسان از منافذ پوست به شکل قطرات جداگانه یعنی آن‌گونه که معمولا تصور می‌شود، خارج نمی‌شود، بلکه به صورت حوضچه‌هایی کم‌عمق و تقریبا صاف پدیدار می‌شود. اگر تعداد کافی از منافذ عرق تا لبه پر شوند، این سرریز با یکدیگر ترکیب می‌شود و لایه‌ای بسیار نازک روی سطح پوست تشکیل می‌دهد که ضخامتش کمتر از ۰٫۱ میلی‌متر است.
براساس یافته‌های مطالعه‌ای جدید، پیچیدگی‌هایی عرق فراتر از چیزی است که با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. از دید ما، عرق روی پیشانی ممکن است مانند قطراتی باشد که روی شیشه پنجره می‌لغزند، اما این توصیف زمانی درست است که جزئیات را نادیده بگیریم.
به‌گزارش ساینس‌آلرت، پژوهشگران دانشگاه ایالتی آریزونا با استفاده از نوعی تصویربرداری حرارتی فروسرخ که توانایی تشخیص تک‌تک منافذ عرق را دارد، با دقتی بی‌سابقه جزئیات را مورد بررسی قرار دادند. بیشتر مطالعاتی که تاکنون درباره تعریق انجام شده‌اند، با روش‌های کلی و در مقیاس ماکروسکوپی بوده‌اند و مواردی مانند میزان کلی عرق بدن یا تاثیر آن بر دمای بدن را بررسی کرده‌اند.
همچنین بخوانید: از آثار ۷ هزار قدم روزانه: کاهش خطر سرطان، زوال عقل و بیماری قلبی
بازنگری در درک ما از تعریق: از قطره تا لایه‌های میکروسکوپی
در پژوهش جدید، شش شرکت‌کننده سالم درحال که روی صندلی خوابیده افقی قرار داشتند، درون پتویی برقی که قابلیت گرم‌کردن بدن را داشت، پیچیده شدند. با تغییر دمای اطراف داوطلبان، عرق به‌صورت چرخه‌ای روی پیشانی آن‌ها ظاهر و تبخیر می‌شد.
زمانی که پتو بدن‌هایشان را گرم می‌کرد، منافذ پوست آن‌ها به‌تدریج از عرق پُر می‌شد تا جایی که سرریز می‌کرد و بر سطح پوست جاری می‌شد و با عرقِ سرریزشده از منافذ دیگر ترکیب می‌شد. گاهی اوقات، موهای بسیار ریز و میکروسکوپی روی پیشانی‌شان نیز قطرات عرق را به خود جذب می‌کرد که این امر موجب تبخیر سریع‌تر می‌شد.
علت پایین رفتن قطرات عرق از روی پیشانی معمولا گرانش زمین است و این ردهای عرق که روی پوست می‌بینیم، نشان‌دهنده‌ی این نیست که عرق مستقیم و به همان شکل از منافذ پوست خارج شده باشد.
پس از اینکه شرکت‌کنندگان یک چرخه‌ی تعریق و خنک‌شدن را پشت سر گذاشتند، لایه‌ای از نمک‌ها روی پوستشان باقی ماند. وقتی چرخه گرم‌شدن دیگری آغاز شد، نمکی که روی پوست باقی مانده بود، باعث می‌شد عرق سریع‌تر و راحت‌تر روی پوست جمع شود و لایه‌ای از عرق دوباره تشکیل شود.
طبق توضیحات نویسندگان، وقتی در مرحله دوم گرم‌شدن، عرق به لبه منافذ پوست می‌رسد، با نمک‌هایی که اطراف منافذ جمع شده‌اند، تماس پیدا می‌کند و جذب آن‌ها می‌شود. همین امر باعث می‌شود عرق به سرعت روی این نمک‌ها پخش شود و لایه نازک عرق سریع‌تر روی پوست تشکیل شود.
پژوهشگران قصد دارند در آینده به بررسی این موضوع بپردازند که عرق کردن در نقاط مختلف بدن، هنگام انجام فعالیت‌های متفاوت و در سنین مختلف، دچار چه تغییراتی می‌شود. آن‌ها معتقدند مطالعه آن‌ها با افزایش دانش ما درباره‌ی نحوه تعریق انسان در مقیاس کوچک، می‌تواند به بهبود روش‌ها و فناوری‌ها در حوزه‌هایی مثل تشخیص‌های پزشکی، طراحی پارچه‌ها و ساخت حسگرهای پوشیدنی کمک کند.
مطالعه در مجله‌ی Journal of The Royal Society Interface منتشر شده است.
منبع: زومیت
