آیا ایستگاه شارژ خودروهای برقی با پمپ بنزینها ادغام خواهد شد؟
رشد خودروهای برقی، زیرساختهای جادهای را بهسوی ترکیبی نو از انرژی، رفاه و تجربهی کاربری سوق میدهد — جایی که ایستگاه شارژ، تنها برای شارژ نیست.

تحریریه حرف مرد: سال گذشته چند شب را در حال رانندگی در ایالت پنسیلوانیا گذراندم و با پمپبنزینهای زنجیرهای «شیتز» (Sheetz) آشنا شدم. چند نکته درباره ساختار این مجموعه توجهم را جلب کرد: اول اینکه بیرون از فروشگاه، درست کنار پمپهای سوخت، جایگاههای متعددی برای شارژ خودروهای برقی وجود داشت.
نکته دوم اینکه در فضای داخلی فروشگاه، امکانات رفاهی فراوانی مثل صندلی، نوشیدنی و غذا بهصورت ۲۴ ساعته ارائه میشد. بهعبارت دیگر، اگر ساعت ۲ بامداد به یکی از شعبههای شیتز میرفتی، میتوانستی داخل بنشینی، قهوه بنوشی و منتظر بمانی تا خودروی برقیات آنقدر شارژ شود که بتوانی به مقصدت برسی. تجربهای تقریباً رؤیایی. پس آیا آیندهی شارژ EVها، همین است؟ چیزی شبیه شیتز؟
در مقالهای از نیویورک تایمز، روزنامهنگاری به نام کوین ویلیامز نیز چنین دیدگاهی را مطرح کرده است. او روی رشد کسبوکارهایی تمرکز کرده که همزمان با ارائه شارژ برای خودروهای برقی، فضایی برای استراحت و انتظار مسافران نیز فراهم میکنند — از جمله شیتز، کوئیکتریپ (QuikTrip) و باک-ایز (Buc-ee’s) بهعنوان نمونههای برجسته.
چرا این مدل منطقی بهنظر میرسد؟
دلیل اول مربوط به عادتهای رانندگی است: وقتی از خودروی بنزینی به برقی تغییر میدهی، راحتتر است که همچنان به همان مکانهای آشنا برای «سوختگیری» بروی — حتی اگر سوختِ خودرو دیگر بنزین نباشد.
دلیل دوم: برای بازیگران بزرگ در صنعت پمپبنزین، افزودن شارژر خودروهای برقی به زیرساختهای موجود، بسیار راحتتر و مقرونبهصرفهتر از راهاندازی یک مرکز شارژ کاملاً جدید و مستقل است. این مدل فقط در آمریکا نیست در کشورهای دیگر هم همین مسیر طی میشود. برای مثال، در بریتانیا شرکت Shell مجموعههایی دارد که در آن هم میتوان سوختگیری کرد و هم خودرو برقی را شارژ کرد.
همچنین بخوانید: راهنمای جامع خرید خودروهای چینی محبوب در ایران [بررسی]
اما همهچیز هم بینقص نیست
در همین مقالهی تایمز آمده که گسترش فیزیکی جایگاههای سوخت برای تطبیق با نیازهای رانندگان خودروهای برقی، با مقاومتهایی در برخی مناطق شهری مواجه شده است — از جمله دغدغههای مربوط به طرح جامع شهری یا تأثیرات زیستمحیطی. ایستگاههای استراحت بزرگتر و پرامکانات رشد پمپبنزینها و فروشگاههای زنجیرهای نشان میدهد که یک نوع «فرگشت تجاری» در حال رخ دادن است — مثل یک نسخهی خردهفروشی از نظریهی کارسینیزاسیون، فقط این بار همهچیز در حال تبدیل شدن به ایستگاههای استراحت بینراهی است.
توضیح: واژۀ carcinization به پدیدهای در زیستشناسی اشاره دارد که طی آن گونههای کاملاً متفاوت، در مسیر تکامل، به شکلی شبیه خرچنگ درمیآیند — انگار خرچنگ بودن نوعی نقطهی مشترک مطلوب در تکامل است. در اینجا، نویسنده از این مفهوم بهصورت استعاری استفاده کرده تا نشان دهد پمپبنزینها و فروشگاههای کوچک نیز، هرچند با کارکردهای گوناگون، بهتدریج در حال تبدیل شدن به شکلی یکسان و تکراریاند — نه شبیه خرچنگ، بلکه شبیه توقفگاههای بینراهی.
مثلاً یکی از شعبههای باک-ایز که در مقاله تایمز به آن اشاره شده، بیش از ۷۵٬۰۰۰ فوت مربع (حدود ۷ هزار متر مربع) مساحت دارد! حتی ایستگاههای استراحت بینراهی هم در حال تحولاند ایستگاههای بزرگ بینراهی مثل آنهایی که در مسیر بزرگراه نیوجرسی هستند هم دارند به سمت گسترش ایستگاههای شارژ خودرو برقی حرکت میکنند.
جالب اینکه تصمیم اخیر برای حذف شارژرهای تسلا از این مسیر، منجر به تنشهایی میان ایالت نیوجرسی و ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا شده است. با اینکه تعداد خودروهای برقی روزبهروز در حال افزایش است، اما خودروهای بنزینی هنوز مدت زیادی با ما خواهند بود. بنابراین، شاید بهترین مدل برای آینده، فضاهایی باشد که بتوانند بهطور همزمان به هر دو گروه خدمات ارائه کنند — هم بنزینی، هم برقی.
منبع: Inside Hook