چرا پایتخت ۷ به تاجیکستان نرفت؟

سیروس مقدم ـ کارگردان مجموعه‌های «پایتخت» با بیان اینکه ایده ساخت فصل هشتم هنوز شکل نگرفته است، در عین حال گفت: پایتخت سه رکن اصلی دارد؛ رکن اصلی این است که مردم همچنان خواهان قسمت‌های بعدی باشند. دوم تیم سازنده احساس کند که هنوز حرفی برای گفتن دارند. سوم اینکه مدیران فرهنگی ما احساس کنند که شور و نشاط و همبستگی خانوادگی جزوی از وظایف برنامه‌سازی آنهاست. این سه رکن همچنان وجود دارد. باید بنشینیم و کمی در این زمینه فکر کنیم.

او گفت: لازم است که روی پدیده عظیمی مانند «پایتخت»، کار کارشناسی و دانشگاهی شود. جامعه ما نشان داده است که در بحرانی‌ترین شرایط، خانواده حرف اول را می‌زند. در سریال «پایتخت» همه اجزای ارتباطی یک خانواده ایرانی کنار هم قرار گرفته است و در حقیقت برگرفته از زندگی هر ایرانی است.

این کارگردان به حرف‌هایش اضافه کرد، سکانس معروف «پایتخت» (بحث نقی و بهتاش) را ۵۰ بار دیدم. آخرین بار هم با خانواده‌ام دیدم و باز همان حس را به من داد. از خودم پرسیدم چرا این سکانس تاثیرگذار است؟ دلیل این است که تمام اعضای این سکانس نقش خود را درست بازی می‌کنند؛ هما برای اولین بار طغیان می‌کند و فهیمه برای نخستین بار صدایش را بالا می‌برد و از طرفی زمانی که تنش بالا می‌گرفت، بچه کوچکی در آن سکانس نبود. من هرگز نتوانستم حق را به یکی از آنها ـ بهتاش یا نقی ـ بدهم و هر دو نماینده نسل خود بودند و از نگاه خود حرف می زنند.

سیروس مقدم تاکید کرد: راز موفقیت «پایتخت» در این است که بسیار نزدیک به مردم و مشکلات جامعه است.

او در بخشی از صحبت‌هایش یادآور شد، «پایتخت» متکی به جرقه ذهن و خلاقیت محسن تنابنده است. همه ما شامل تیم سازنده، مدیران و حتی مردمی که سریال را می‌بینند تلاش کردیم تا با این توپ (سریال) بهترین گل را بزنیم. من یادم است ۱۵ سال قبل وقتی ایده «پایتخت»ی که آن زمان اسم دیگری داشت توسط تورج اصلانی از طریق محسن تنابنده به خانم غفوری پیشنهاد شد، به حدی ما را جذب کرد که به سرعت توافق اتفاق افتاد و آقای تنابنده مشغول شد که از آن سریال دربیاورد.

کارگردان سریال پایتخت در این گفت‌وگو همچنین به نبود علیرضا خمسه در فصل‌های اخیر «پایتخت» اشاره کرد و گفت: «دلتنگ باباپنجعلی هستم.»

مقدم در پاسخ به اینکه آیا بخش‌هایی از «پایتخت» درگیر ممیزی شده است؟ تصریح کرد: نه تنها در این «پایتخت» بلکه در تمام فصل‌های پایتخت، وقتی ایده و خلقش توسط محسن تنابنده اتفاق می‌افتد، پایانی برایش متصور نیستیم. تیم دوم که اجزای تشکیل‌دهنده پایتخت هستند، به این مخلوق پر و بال می‌دهند. در «پایتخت ۷» جرقه شهاب سنگ را داشتیم و قرار بود در تاجیکستان گره‌گشایی شود اما وقتی قصه جلو رفت و ما به مشهد رفتیم و رحمت نمی‌توانست مقابل فهیمه قسم دروغ بخورد، قصه تمام می‌شد و لزومی نداشت که به تاجیکستان برویم و ادامه آن همان آب بستن می‌شد که دوستان پرهیز دارند. بعضی از قسمت‌ها را هم خودمان درآوردیم؛ چراکه به هر دلیلی راضی نبودیم.

او در پاسخ به اینکه تعامل با تلویزیون برای ساخت «پایتخت ۷» چگونه شکل گرفت؟ اظهار کرد: بعد از «پایتخت ۶» و به وجود آمدن سوء‌تفاهم‌هایی که همه در جریان هستند و نمی‌خواهم یادآور آن روزهای تلخ باشم، بازیگران همه سر پروژه‌های خودشان رفتند و خداراشکر همه آنها موفق بودند؛ حتی برخی در عرصه بین‌المللی، کارهای خوب و درآمدهای خوب. تغییرات مدیریتی در دو سال پیش رخ داد در جلسه‌ای که آقای جبلی هم بودند ایشان از من پرسیدند که چرا شما سکوت کردید و من در جواب گفتم که به قدری دلم گرفته و بغض دارم که ترجیح می‌دهم صحبت نکنم.

ولی ایشان لطف کردند و یک نشست خصوصی‌تری گذاشتند و من در آنجا کمی درباره این سوء‌تفاهم‌ها صحبت کردم و اینکه یک مدرسه را با ۳۰۰ دانش‌آموز به خاطر اشتباهی که برای مثال سیروس مقدم انجام داده، نباید بست.

همچنین ببینید: تاریخ اکران فیلم جدید جنگ ستارگان با بازی رایان گاسلینگ مشخص شد

«پایتخت» محصول یک تیم و سازمان برای جامعه است و یادم است از آن لحظه «پایتخت» عملیاتی شد. در ادامه دوستان سیمافیلم با مدیریت آقای نقویان جلسه‌ای گذاشتند ولی تا این سوء‌تفاهم‌ها برطرف شود و تفاهم مجددی اتفاق بیفتد و همه هم‌رأی بشوند بر اینکه ضرورت ساخت این سریال حس می‌شود، چند باری رفتیم‌ و آمدیم و پیگری و پشت‌کار زیادی از سوی دوستان بود تا رسید به اینکه نطفه «پایتخت ۷» شکل گرفت و با یک تفاهم بین دو طرف ـ تیم سازنده و مدیران فرهنگی سیمافیلم ـ کار پیش برود.

مشاوران و ناظرانی به ما پیشنهاد شد. کنار آقای تنابنده آقای آرش عباسی و تیم نویسنده قرار گرفتند و از صفر شروع و این پروسه بعد از دو سال شکل گرفت.

این کارگردان درباره استراتژی «پایتخت ۷» برای حضور خرس در این سریال نیز توضیح داد: ما دو استراتژی داشتیم؛ یکی اینکه خرس را بیاوریم و با بازیگرانمان بر اساس یک دکوپاژ که از قبل انجام شده کار را پیش ببریم. استراتژی دوم هم این بود که خرس زنده را بیاوریم و ما خودمان را با آن تطبیق بدهیم اینکه بدانیم چه کارهایی می‌تواند انجام دهد که سکانس‌های ما را به هیجان بیاورد. استراتژی دوم پیشنهاد خود آقای تنابنده بود و بعد هم به این نتیجه رسیدیم که اصرار درستی بود.

او افزود: در آن چند ساعتی که خرس پیش ما بود، با ۱۲ دوربین بیش از ۴۰ الی ۵۰ هزار نما گرفته شد و حدود دو و نیم الی سه ساعت این پروسه شکل گرفت و بسیار کار سختی بود. به هر حال ما چون اینها را پرده سبز گرفته بودیم و بازیگران را بدون خرس در یک شهری مثل مشهد گرفتیم و پشت صحنه باید تبدیل به محلی می‌شد که خرس حمله کرده، تمام این نماها برایشان به اصلاح فوتیج گرفته شد.

منبع: ایسنا