چرا برخی افراد لهجه دیگران را بهتر تقلید می‌کنند؟
تقلید لهجه رفتاری ناخودآگاه است که بیشتر در میان افراد دارای ADHD دیده می‌شود و ممکن است نشانه‌ای از حساسیت بالا به نشانه‌های گفتاری و اجتماعی باشد.
آیا تا به حال دوستی داشته‌اید که پس از چهار روز سفر به اصفهان، با لهجه‌ای کاملاً شبیه به اصفهانی‌های اصیل بازگشته باشد؟ مثلاً بگوید: «آ، تیری غیب بخوری ایشالا!» و شما در پاسخ بگویید: «اما تو که تهرانی هستی!» خب، دلیلی وجود دارد که چرا این افراد اینطور تحت تأثیر قرار می‌گیرند، و معمولاً این اتفاق در سطح ناخودآگاه رخ می‌دهد.
تقلید لهجه: پدیده‌ای شایع در میان افراد نورودایورجنت
این پدیده «تقلید لهجه» نام دارد و در میان افراد نورودایورجنت، به‌ویژه کسانی که اختلال بیش‌فعالی (ADHD) دارند، بسیار شایع است. بر اساس توضیحات Neurolaunch (کتابخانه رایگان سلامت روان)، «تقلید لهجه که به آن انطباق آوایی یا همگرایی تلفظی نیز گفته می‌شود، تمایل ناخودآگاه به تقلید از لهجه یا الگوهای گفتاری اطرافیان است. این اثر آفتاب‌پرست‌گونه زبانی، مختص افراد مبتلا به ADHD نیست، اما در این گروه پررنگ‌تر و مکررتر دیده می‌شود.»
چرا مغز ما لهجه‌ها را کپی می‌کند؟
در اصل، هنگام گفت‌وگو، مغز ما دائماً در حال «اسکن» اطلاعات است—نه فقط کلمات، بلکه زیروبم بودن صدا و لحن گفتار را نیز تحلیل می‌کند. Neurolaunch می‌نویسد: «وقتی لهجه‌ای می‌شنویم، مغز به‌طور خودکار ویژگی‌های آوایی، آهنگ کلام و الگوهای زیروبم بودن صدا را بررسی و دسته‌بندی می‌کند.» در بیشتر افراد، این فرآیند منجر به تقلید ناخودآگاه لهجه طرف مقابل می‌شود. اما افراد مبتلا به ADHD ممکن است به نشانه‌های شنیداری حساستر باشند. این حساسیت، همراه با «کاهش توانایی در فیلتر کردن، یا ضعف در مهار تکانۀ تقلید، می‌تواند توضیحی برای تمایل بیشتر به تقلید لهجه باشد.»
همچنین بخوانید: دانشمندان: با نرخ تولد فعلی، مستقیم به سمت انقراض بشریت در حرکتیم!
اگرچه این مقاله اشاره می‌کند که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما به‌وضوح بیان می‌کند که: «تقلید لهجه در افراد مبتلا به ADHD اغلب به‌صورت تقلید ناخودآگاه در موقعیت‌های اجتماعی ظاهر می‌شود. این تقلید می‌تواند از تغییرات جزئی در تلفظ تا تغییرات محسوس در آهنگ و ریتم گفتار متغیر باشد. مثلاً، فردی با ADHD ممکن است ناخودآگاه هنگام صحبت با یک شیرازی، لهجه فارسی او را تقلید کند، حتی اگر هرگز در آنجا زندگی نکرده باشد.»
واکنش‌های کاربران در فضای مجازی
در فضای آنلاین، بسیاری به این پدیده واکنش نشان داده‌اند. در سابردیت r/ADHDWomen، کاربری پرسیده بود: «تقلید لهجه مربوط به ADHD است؟» و توضیح داد: «تمام عمرم لهجه‌ها را تقلید کرده‌ام. خودم متوجه نمی‌شدم، اما اطرافیانم می‌پرسیدند: “چرا اینجوری حرف می‌زنی؟” این اتفاق معمولاً پس از تماشای فیلم یا سریالی با لهجه خاص یا بعد از سفر به منطقه‌ای با لهجه متفاوت رخ می‌داد.»
او ادامه داد: «ظاهراً خیلی سریع لهجه را می‌گیرم، اما به‌آهستگی از بین می‌رود. امروز… در حال تماشای یک ویدیوی اینستاگرامی از یک کمدین (دارسی مایکلز) بودم که درباره تقلید لهجه توسط افراد مبتلا به ADHD صحبت می‌کرد. به این پدیده “تقلید ADHD” یا ADHD Mirroring می‌گویند و نوعی از “پنهان‌سازی” است.»
صدها کاربر در این ترد رددیت نظرات مشابهی داشتند. یکی نوشت: «وای، من همیشه این کار را می‌کنم! حتی وقتی با کسی که انگلیسی زبان دومش است صحبت می‌کنم، مکث‌ها و فاصله‌های گفتارش را هم تقلید می‌کنم—در حالی که انگلیسی زبان اول من است!»
برخی نیز تجربیات awkward خود را به اشتراک گذاشتند: «یک بار ناخودآگاه خنده عجیب یک پیشخدمت را تقلید کردم. به محض اینکه رفت، خانواده‌ام شروع به سرزنش من کردند، اما من خودم هم شوکه شده بودم و نمی‌دانستم چرا این کار را کردم.»
در تیک‌تاک نیز بسیاری از کاربران از ارتباط این پدیده با ADHD شگفت‌زده شده بودند. یکی شوخی کرد: «آره، یک بار در فروشگاه، صندوقداری که فرانسوی بود از من پرسید: “تو هم فرانسوی هستی؟” و من گفتم: “نه، من اصالتاً اهل شرق کانادا هستم!”»
بعضی‌ها هم این ویژگی را پذیرفته و از آن استفاده می‌کنند: «من کلمات و عبارات دیگران را تقلید می‌کنم! مثلاً چون مدیرم همه را “عزیزم” صدا می‌زند، من هم در کافی‌شاپ شروع به این کار کردم.»
جمع‌بندی
تقلید لهجه رفتاری ناخودآگاه است که در افراد نورودایورجنت، به‌ویژه مبتلایان به ADHD، بیشتر دیده می‌شود. این پدیده ناشی از حساسیت بالای مغز به الگوهای گفتاری و کاهش توانایی در مهار تکانه‌های تقلید است. اگر شما هم چنین تجربه‌ای داشته‌اید، بدانید که تنها نیستید—و شاید این ویژگی، نشانه‌ای از یک ذهن منعطف و سازگار باشد!
منبع: upworthy
