با کمک چاپ سه‌بعدی، دانشمندان راز موثر بودن تقلیدهای ناقص در طبیعت را کشف کردند

به نقل از Nature، گروهی از زیست‌شناسان با بهره‌گیری از فناوری چاپ سه‌بعدی توانستند الگوی تقلید ناقص در برخی گونه‌های بی‌آزار حشرات را بررسی و رمز ماندگاری آن را در چرخه تکاملی کشف کنند.

در طبیعت، پدیده‌ای به نام «تقلید بیتسی» (Batesian mimicry) وجود دارد که طی آن، گونه‌ای بی‌دفاع و خوراکی با تقلید از ظاهر گونه‌ای خطرناک یا غیرقابل‌خوردن، خود را از شکارچیان محافظت می‌کند. نمونه‌ای کلاسیک از این پدیده، مگس‌های بی‌آزار هستند که با تقلید از رنگ و الگوی زنبورهای نیش‌دار، جان خود را از خطر شکار نجات می‌دهند.

اما مسئله‌ای که مدت‌ها ذهن زیست‌شناسان را به خود مشغول کرده، وجود گونه‌هایی است که تقلید آن‌ها از موجودات خطرناک چندان هم دقیق نیست، با این حال، همین تقلید ناقص نیز برای بقا کافی به نظر می‌رسد. چرا؟ گروهی از پژوهشگران به سرپرستی تیلور برای پاسخ به این سوال، مدل‌هایی از حشرات را با چاپگرهای سه‌بعدی ساخته و در محیط طبیعی در معرض شکارچیان قرار دادند.

همچنین بخوانید: آیا می‌توان با تحریک مغز، یادگیری ریاضی را بهبود داد؟

تقلیدهای ناقص، اما همچنان مؤثر

این مدل‌ها شامل ترکیبی از نمونه‌های «قابل خوردن» و «شبیه به زنبور» بودند که تفاوت‌هایی در میزان شباهت به زنبورهای واقعی داشتند، با بررسی میزان حمله پرندگان به این مدل‌ها، پژوهشگران دریافتند حتی شباهت‌های نسبی نیز می‌تواند باعث کاهش قابل توجه خطر شکار شود.

توماس شرت و کارل لوفلر-هنری در بخش News & Views نشریه Nature اظهار کردند: «این پژوهش گامی خلاقانه در درک سازوکارهای انتخاب طبیعی است و نشان می‌دهد که برای دوام یک ویژگی تقلیدی، همیشه نیاز به کمال نیست.»

این مطالعه نشان می‌دهد که شکارچیان گاهی در شناخت شکارهای خطرناک اشتباه می‌کنند و این اشتباهات به نفع تقلیدکنندگان ناقص عمل می‌کند، بنابراین، «تقلید ناقص» به‌عنوان استراتژی بقا، ممکن است در طبیعت پایدار باقی بماند، استفاده از فناوری چاپ سه‌بعدی در زیست‌شناسی رفتاری نشان می‌دهد که طبیعت به جای کمال، گاهی به «کافی بودن» رضایت می‌دهد.

این یافته می‌تواند راه را برای مطالعات پیشرفته‌تری در زمینه تکامل، تعامل شکار و شکارچی و حتی طراحی الگوریتم‌های تقلیدی در رباتیک و هوش مصنوعی باز کند.

منبع: ایمنا