راهکار پدرو پاسکال برای مقابله با اضطراب

تحریریه حرف مرد: یکی از جنبه‌های جالب و مشترک اضطراب این است که همه‌ی ما، دیر یا زود، ناچار می‌شویم راه خودمان را برای کنار آمدن با آن پیدا کنیم؛ این موضوع حتی در مورد بازیگران جذاب و پرطرفدار امروزی هم صدق می‌کند.

پدرو پاسکال این روزها همه‌جا حضور دارد — از بازی در فصل دوم سریال «آخرین بازمانده از ما» گرفته تا فیلم‌های «ماتریالیست‌ها»، «ادینگتون» و حالا نقش‌آفرینی در پروژه جدید مارول با عنوان «چهار شگفت‌انگیز: نخستین گام‌ها». او در همین میان، به همراه واکین فینیکس، زمانی را به گفت‌وگو با مجله Men’s Health اختصاص داد تا درباره فیلم تازه‌اش «ادینگتون» صحبت کند؛ فیلمی سوررئال در ژانر کمدی سیاه، وسترن و توطئه‌آمیز که در اوج دوران کووید، یعنی ماه مه ۲۰۲۰، روایت می‌شود. حتی از همین مقدمه ژانری می‌توان حدس زد که داستان فیلم درباره شخصیت‌هایی است که با تمام انواع اضطراب‌های ممکن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند؛ چیزی که در آثار نویسنده و کارگردان فیلم، آری استر، به‌وفور دیده می‌شود.

همچنین بخوانید: افزایش طول عمر با تنها ۱۰ ورزش ساده!

برقراری ارتباط انسانی، راهی ساده برای کاهش اضطراب

پاسکال در این گفت‌وگو به‌ویژه درباره راهکار شخصی خودش برای عبور از لحظات سخت و موقعیت‌های دشوار صحبت کرد: برقراری ارتباط انسانی در همان سطحی که، به هر دلیلی، پیش‌تر از دستش داده‌ بودم.

او توضیح داد:

در تابستان ۲۰۲۰ متوجه چیزی شدم، در زمانی که نوعی انزوا در زندگی‌ام شکل گرفته بود و طولانی شدن تماس‌های تصویری و مکالمه‌های تلفنی‌ام نشان می‌داد که دارم تلاشی آگاهانه برای برقراری ارتباط انجام می‌دهم؛ چیزی که پیش‌تر، به دلایل مختلف، دیگر در زندگی‌ام وجود نداشت. وقتی به دوران دبیرستان و دانشگاه فکر می‌کنم، یادم می‌آید که همیشه با دوستانم بسیار پرحرف بودم؛ دائم با تلفن صحبت می‌کردم. اما نمی‌دانم چقدر گذشته بود که دیگر چنین کاری نمی‌کردم.

او ادامه داد و گفت، با تمام درد و مشکلاتی که همه‌گیری به همراه داشت، این موقعیت برایش فرصتی به‌وجود آورد تا به یاد بیاورد چه نوع ارتباط انسانی همیشه برایش آرامش‌بخش بوده است.

پاسکال گفت:

این چیزی است که واقعاً سفت و سخت به آن چسبیده‌ام. من همیشه کسی بودم که وقتی با چالشی روبه‌رو می‌شدم یا چیزی مرا مضطرب می‌کرد، با دیگران تماس می‌گرفتم. اما بعد از مدتی کاملاً این کار را کنار گذاشته بودم و به‌جایش مشغول اسکرول‌کردن در گوشی‌ام بوده‌ام، یا دنبال چیزی برای تماشا می‌گشتم؛ راه‌هایی برای فرار ذهنی از احساسی که داشتم. و بعد، وقتی حس کردم که اوضاع بحرانی شده، مجبور شدم برگردم به همان چیزی که همیشه در زندگی برایم مایه آرامش بود: تعامل با روابط انسانی‌ام، دوستی‌هایم، مکالمه و تجربه‌های مشترک.»

خیلی از مردم احتمالاً با شیوه‌ی فاصله‌گیری ذهنی پاسکال و تلاشش برای پاک‌سازی ذهن یا رهایی از احساسات ناخوشایند همذات‌پنداری می‌کنند. اما آن‌ها همچنین می‌دانند که گاهی فقط یک گفت‌وگوی خوب، شفاف و مثبت با دوستی صمیمی یا یکی از اعضای خانواده می‌تواند ذهن را به شیوه‌ای کاملاً متفاوت روشن کند — و این راه‌حل می‌تواند برای هر کسی مفید باشد، حتی اگر قرار نباشد نقش آقای شگفت‌انگیز را در فیلمی از دنیای مارول بازی کند.

منبع: menshealth