پیکان لیموزین: ماجرای واقعی یک خودروی منحصر به فرد +تصاویر

اگرچه تولید پیکان از سال ۱۳۸۴ متوقف شد، اما هنوز که هنوز است پیکان را می توان نوستالژیک ترین خودروی ایرانی و نماد صنعت خودروسازی ایران دانست. طی نزدیک به چهار دهه تولید پیکان در ایران، مدل های مختلفی از آن به بازار عرضه شدند، اما قطعا پیکان لیموزین از خاص ترین نمونه های پیکان است.

البته پیکان لیموزین محصول ایران خودرو نبود، بلکه حاصل ذوق و تلاش گروهی از افراد علاقه مند و در راس آنها حامد هاشمی و مجید مجاهد بود. اگرچه خودروی ساخته شده توسط این دو راهی به خیابان های ایران پیدا نکرد، اما هم در مهندسی و هم در طراحی و افزودن امکانات، خودرویی فوق العاده و خاص بود.

پروژه ساخت پیکان لیموزین موضوعی است که چندی پیش «سمیر شیرازی» در کانال اینستاگرام «کلاسیکوپدیا» سراغ آن رفت.

به گفته سمیر در سال های دور داشتن خودروی کروک و خودروی لیموزین آرزوی بسیاری از ایرانی ها بود و از همین رو عده پای در راه ساختن چنین خودروهایی گذاشتند که چندان جالب توجه نبودند، اما پیکان لیموزین مورد بحث چیز دیگری بود.

مخالفت ایران خودرو و آغاز کار

ماجرای ساخت پیکان لیموزین از آنجا آغاز شد که حامد هاشمی برای ساخت لیموزین با ایران خودرو به تفاهم نرسید، چرا که پژو ۴۰۵ را گزینه مناسبی برای این کار نمی دانست. هاشمی دلیل آن را این گونه توضیح می دهد: «انتخاب خودرو برای ساخت یک لیموزین به یک اصل مهم نیاز دارد: وجود یک نقطه عطف در طراحی بدنه که امکان امتداد آن به طول مورد نظر وجود داشته باشد. در بدنه خودروی ۴۰۵، چنین نقطه‌ای وجود ندارد، زیرا تمامی بخش‌های بدنه این خودرو، از جلو تا عقب، به‌طور مداوم در حال تغییر هستند. این مسئله به‌ویژه در شیار بغل بدنه قابل مشاهده است که ابعاد آن از جلو به عقب افزایش می‌یابد.»

نتیجه عدم تفاهم با ایران خودرو، همکاری با مجید مجاهد بود که کارگاهی به همین منظور تاسیس کرده بود. کار با خرید یک پیکان پژویی که از عقب تصادف کرده بود آغاز شد و در نهایت پیکان لیموزین توسط تیم طراحی و تولید خودروی دست‌ساز آنا، متعلق به شرکت رنوس، و با موتور پژو ۵۰۴، گاردان دو تکه، شاسی تقویت شده، دیواره جداکننده راننده با امکان ارتباط صوتی، تلویزیون، تلفن ماهواره ای و ایده های نوآورانه دیگر در این کارگاه متولد شد.

حامد هاشمی، طراح صنعتی با تخصص در طراحی خودرو، در طراحی و ساخت پیکان لیموزین نیز تغییرات جزئی ولی مؤثری در فرم جلو، جلوپنجره، صندوق عقب، چراغ‌ها و جای پلاک اعمال می کند.

او توضیح می دهد: «گلگیرهای عقب وانت پیکان و جلوپنجره شیب‌دار فایبرگلاس، حالت مثلثی و جدیدی به ظاهر خودرو بخشید که به بهبود نمای آن کمک شایانی کرد.»

تریم داخلی این لیموزین نیز کاملاً پیشرو بود و به گفته هاشمی، وجود مانیتور در قسمت عقب یک نوآوری محسوب می‌شد که بعدها مورد تقلید قرار گرفت.

امکانات خاص پیکان لیموزین

هاشمی در رابطه با طراحی داخلی این لیموزین دست ساز اضافه کرد: «مانیتور و پنل به‌وسیله یک درپوش بسته می‌شد که در حالت باز، به عنوان میز بین دو صندلی عقب تشریفات عمل می‌کرد. این صندلی‌ها برای پذیرایی طراحی شده بودند. همچنین دو صندلی میانی که رو به عقب قرار داشتند، برای تیم حفاظت در نظر گرفته شده بود و به‌منظور برقراری ارتباط با راننده و کمک‌راننده، سیستم ارتباط داخلی تعبیه شده بود. از جمله تجهیزات رفاهی این خودرو، تلفن ماهواره‌ای و یخچال کوچک بین دو صندلی تشریفات عقب بود.»

بخوانید: لیموزین های لوکسی که رهبران جهان سوار می شوند +تصاویر

درست است که دولتی شدن خودروسازی ها و خروج سرمایه گذاران و شرکای خارجی اصلی ترین دلایل دهه ها رکود و درجا زدن خودروسازی ایران هستند، اما باید اعتراف کرد که نادیده گرفتن چنین استعدادهایی نیز در این وضعیت اسفبار بسیار موثر بوده است.

تیم سازنده پیکان لیموزین کار خود را در زمینه طراحی و تولید کیت‌های بدنه اسپرت انواع خودروهای داخلی و خارجی و بازسازی خودروهای کلاسیک ادامه داد، اما محصول ویژه آنها آن طور که شایسته بود دیده نشد و طبق گفته ها در انباری در جاده مخصوص نگهداری می شود.