کم‌لطفی به نعمت الله و «قاتل و وحشی»

تقریبا یک هفته از جشنواره فیلم فجر گذشت ولی همچنان پس لرزه‌های برخی انتخابات و برخی تصمیمات، تن و بدن دغدغه مندان این عرصه را می‌لرزاند. از انتخاب‌های غیر اصولی گرفته تا داوری‌های بی منطق و کم و کاستی‌ها و از همه مهم‌تر بدقولی در اکران فیلم «قاتل و وحشی» ساخته حمید نعمت الله!

تقریبا یک هفته از جشنواره فیلم فجر گذشت ولی همچنان پس لرزه‌های برخی انتخابات و برخی تصمیمات، تن و بدن دغدغه مندان این عرصه را می‌لرزاند. از انتخاب‌های غیر اصولی گرفته تا داوری‌های بی منطق و کم و کاستی‌ها و از همه مهم‌تر بدقولی در اکران فیلم «قاتل و وحشی» ساخته حمید نعمت الله!
آنقدر کم هوش و حواس نشده‌ایم که یادمان رفته باشد چند روز قبل از شروع جشنواره فیلم فجر، حمید نعمت الله کارگردان فیلم قاتل و وحشی با انتشار مطلبی در فضای مجازی از عوامل برگزار کننده جشنواره درخواست کرد که حداقل برای یکبار هم که شده فیلم او در کوچکترین سالن برج میلاد برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درآید و حداقل عوامل این فرصت را داشته باشند که از سوی اهالی رسانه و منتقدان دیده شوند و مورد نقد یا تحسین قرار بگیرند. خواسته‌ای که بیش از آن که معقول باشد، آدمی را به غصه خوردن وا می‌دارد.

کارگردانی همچون حمید نعمت الله که در کارنامه هنری خود برای سینمای کشور کلی خاطره سازی کرده و در درجه بندی علم و هنر در رده بالای دسته بندی کارگردان‌ها قرار می‌گیرد، حاضر است برای دیده شدن اثری که برای ساخت آن از جان و دل مایه گذاشته و اعتقاد دارد که اثری درخور نگاه تماشاگر ایرانی است، التماس کند و از مدیران جشنواره بخواهد کوچکترین سالن را برای یک اکران به فیلم او اختصاص بدهند!

همه در دل امید داشتیم، نه به دلیل اثری به نام قاتل و وحشی، بلکه برای خود حمید نعمت الله تا این فیلم در جشنواره اکران شود. داوری‌ها از سوی هیات انتخاب انجام شد و اسمی از قاتل و وحشی در آن نبود ولی ستاد جشنواره تصمیم گرفت فیلم هایی همچون رکسانا و پیر پسر و غریزه و قاتل و وحشی را در بخشی مَن درآوردی به نام بخش ویژه برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش دربیاورد. امیدها زنده شد و همه در دل آهی از سر راحتی خیال از اکران فیلم نعمت الله کشیدند و امیدوار بودند که بالاخره می‌توانند فیلمی را ببینند که کارگردان اثر برای اکرانش درخواست کرده و دوست داشته که برای یکبار هم شده مورد قضاوت منتقدان و رسانه‌ها قرار بگیرد.

با موش و گربه بازی‌های ستاد جشنواره فیلم فجر، به صورت کلی نام فیلم‌های بخش ویژه اعلام نشد و به قول منوچهر شاهسواری قرار شد اهالی رسانه هرشب با اکران یک اثر سورپزایز شوند. سورپرایز نشدیم تا شب اکران پیر پسر ساخته اکتای براهنی، شبی که روح ملودرام اجتماعی در سالن برج میلاد به پرواز درآمد و بسیاری اعتقاد داشتند که بهترین فیلم یک دهه اخیر را بر روی پرده نقره‌ای کاخ جشنواره به نظاره نشسته‌اند. هر چند نقدهای جدی نیز به فیلم پیر پسر وجود دارد.
امیدها در دل مانند چراغی در تاریکی روشن شد و پی بردیم که می‌توان با ساخت چنین فیلم‌هایی نیز تنور سینماها را گرم نگه داریم و از کُمدی های صد من یک غاز بر حذر باشیم، البته به شرط اینکه این گونه فیلم‌ها اجازه اکران عمومی داشته باشد.
بعد از پیر پسر همه بی صبرانه منتظر قاتل و وحشی بودند و بنا به گمانه زنی‌هایی که انجام شده بود قرار بود آخرین روز جشنواره بخش ویژه به فیلم حمید نعمت الله اختصاص یابد. جشنواره تمام شد و پیگیری‌ها تنها به یک جمله شاهسواری ختم شد « پیگیر اکران قاتل و وحشی در سالن بهتری هستیم».

همجنین بخوانید: این ۴ لحظه از اختتامیه جشنواره فجر ۴۳ خبرساز شدند

سوال اینجاست اگر سالن برج میلاد و اهالی رسانه بهترین موقعیت برای اکران یک سانسِ برای این فیلم نبود پس کی می‌تواند فرصت خوبی باشد؟ شاهسواری پای قول خود نماند که هیچ! با بدقولی باعث شد کارگردان بزرگی مانند حمید نعمت الله که روی خود را برای اکران فیلمش که کمترین خواسته یک کارگردان است، وسط گذاشته بود و خرج کرده بود، زمین بخورد و یک سانس را هم از این کارگردان بزرگ دریغ کنند. چگونه امکان دارد فیلمی مانند پیر پسر اکران شود و مجوز پخش در سالن برج میلاد را داشته باشد ولی قاتل و وحشی را سر ببرند و نگذارند برای اهالی سینما در حد دو ساعت اکران شود؟ مگر عوامل این فیلم از شما توقع پروانه نمایش عمومی داشتند که با او اینگونه برخورد کردید؟! انتظار تا روز و لحظه آخر و بعد از کنسل کردن آن، غیر حرفه‌ای ترین کاری بود که عوامل جشنواره چهل و  سوم می‌توانستند با حمید نعمت الله و فیلم قاتل و وحشی بکنند، کاری که می‌تواند عواقبی برای سینمای ایران و حتی خود حمید نعمت الله داشته باشد.

قطعاً نعمت الله چیزی غیر از واکنش بیننده نمی‌خواهد، چیزی که عوامل پیر پسر به آن رسیدند، اگر این اکران نبود هیچ وقت مردم عادی شست شان خبردار نمی شد که حسن پورشیرازی در یک فیلم به ایفای نقش پرداخته و می‌توانسته سیمرغ بلورین را از آن خود کند و حتی بهترین بازی کل دوران حرفه‌ای خود را در پیر پسر داشته است. حتی این اکران برای پیر پسر مؤثر بود، اگر یک زمانی پیر پسر اکران شود، می‌تواند به فروش بالای خود ایمان داشته باشد، چون فضای مجازی به خوبی از همان یک سانس تأثیر گرفته و صدای این فیلم را به همه رسانده و همین یعنی قدمی بزرگ در جهت جایگزینی ملودرام‌های اجتماعی با کمدی‌های سخیف!
حال چرا این اتفاق برای قاتل و وحشی نعمت الله نیفتاد؟ چرا فشار آوردند که یک فیلم پخش نشود؟
این فیلم چه تاثیری می‌توانست در کل جامعه بگذارد؟ به قول سعید خانی در اختتامیه جشنواره، آیا یک فیلم می توانست باعث انقلاب در جامعه بشود؟ آن هم فیلمی که فقط برای اهالی رسانه اکران شده بود؟!
درد ما درد یک فیلم نیست! درد ما مرگ هنرِ یک فیلمساز است، فیلمسازی که می‌تواند یک تنه مسیر فیلمسازی و اکران را در کشور عوض کند. مسیری که به تلنگر ختم می‌شود نه فقط یک خنده ساده به شوخی جنسی!

حمید نعمت الله از آن دست کارگردان‌هایی است که برای سینمای کشور یک نعمت محسوب می‌شود. حضور امثال او و روستایی‌ها و سیدی‌ها که خالق و ادامه دهنده سینمای اجتماعی هستند نه تنها برای شاکله سینما ضروری است بلکه تفکر آنها می‌تواند مسیر تازه‌ای را پیش روی اکران قرار بدهد. زمانی نه چندان دور مردم برای جدایی نادر از سیمین، درباره الی، چهارشنبه سوری، بدون تاریخ بدون امضا، مغزهای کوچک زنگ زده، ابد و یک روز در جلوی سینماها صف می‌کشیدند ولی الان خبری نیست! تا چشم کار می‌کند صف‌های طویل برای فیلم‌هایی است که به اسم کمدی و طنز به خورد مردم می‌دهند و وقت را تلف می‌کنند و آقایان از این فتح الفتوح شان راضی و خرسندند و خبر ندارند که با اکران این فیلم‌های سطح پایین و سخیف، مغز جوان‌ها را شرطی کرده‌اند تا واقعیت‌های جامعه را نبینند یا فقط به یک بُعد از زندگی دید داشته باشند و آن هم شوخی های سخیف است.

فیلم قاتل و وحشی اگر به دلیل نشان دادن موهای تراشیده سر لیلا حاتمی بازیگر این فیلم است، ‌پیش از این نیز در فیلم سرب با بازی مرحوم فریماه فرجامی به کارگردانی مسعود کیمیایی چنین اتفاقی افتاده بود. این فیلم در سال ۱۳۶۷ در جشنواره آن سال اکران و پخش شد هر چند بازتاب‌های زیادی داشت.
روی صحبت مان با آقایان مسئول سینمایی است. آقایان این بی‌‌مهری در حق حمید نعمت الله و فیلمش، نعمت اللهی که نه تنها شاخ و شانه نکشید مانند برخی تهیه کننده‌ها و کارگردان‌ها، بلکه سر تعطیم فرو آورد و به شما برای یک سانس درخواست کرد، تا ابد نه تنها در ذهن او بلکه در ذهن ما نیز می‌ماند. فردا روزی اگر نعمت الله قصد رفتن کرد و آن سوی دنیا اقدام به فیلمسازی کرد و قاتل و وحشی را اکران کرد، نیایید بگویید نعمت الله هم اپوزیسیون و ضد انقلاب شد، نعمت الله هم جیره خوار غرب شد، نعمت الله فقط فیلمساز است و غیر از این چیز دیگری نیست، او حسن نیت خود را نشان داد ولی شما چشمتان را روی آن بستید. پس اگر فردا روزی نماند و رفت ما با تمام وجود پشت آن خواهیم ایستاد و شهادت میدهیم که او به غیر از یک فیلمساز چیز دیگری نیست.

منبع: سیاست روز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا