«جان‌سخت» همان «خط قرمز» است؛ چرا تلویزیون آن را پخش نمی‌کند؟

سریال «جان‌سخت» که این روزها توجه بسیاری را به خود جلب کرده، در شماره اخیر روزنامه فرهیختگان مورد تحسین قرار گرفته است. این رسانه اصولگرا یک صفحه کامل را به بررسی این مجموعه اختصاص داده و آن را از بسیاری از سریال‌های مطرح این روزها موفق‌تر دانسته است.

دلایل محبوبیت «جان‌سخت»

محمدحسین سلطانی، منتقد سینما، یکی از مهم‌ترین عوامل محبوبیت این سریال را نحوه به تصویر کشیدن طبقه متوسطِ پایین‌شهری می‌داند. او معتقد است که برخلاف بسیاری از آثار اجتماعی که صرفاً محرومیت‌ها را به تصویر می‌کشند، «جان‌سخت» به دور از سیاه‌نمایی، این طبقه را با درامی قوی و باورپذیر روایت می‌کند.

او همچنین سریال را با آثار موفقی همچون «خط قرمز» مقایسه کرده و می‌نویسد: «این سریال با نمایش چالش‌های گروهی از جوانان، دوستی و روابط خانوادگی را در دل یک ماجرای پرتنش قرار داده است.»

چرا تلویزیون «جان‌سخت» را پخش نمی‌کند؟

یکی از بحث‌برانگیزترین نکات مطرح‌شده در یادداشت سلطانی، این است که چرا سریالی با این کیفیت از تلویزیون پخش نشده است. او در پاسخ به این سوال، به تفاوت‌های «جان‌سخت» با آثار کلیشه‌ای رسانه‌های داخلی اشاره می‌کند و معتقد است که برخلاف سریال‌های دیگر که صرفاً بر نمایش خشونت تأکید دارند، این مجموعه توانسته با روایتی جذاب و شخصیت‌هایی ملموس، بیننده را درگیر خود کند.

«جان‌سخت» در برابر کلیشه‌های رایج سینما و تلویزیون

یکی دیگر از ویژگی‌های قابل‌توجه این سریال، تصویرسازی متفاوت از نقش پدر در خانواده است. در حالی که بسیاری از آثار اخیر، پدر را یا در جایگاه ضدقهرمان و عامل فروپاشی خانواده نشان می‌دهند، یا فرزند را به مقابله با او وا‌می‌دارند، «جان‌سخت» از این الگو پیروی نکرده و پدر را در جایگاه فردی مؤثر و دارای هویت مستقل به تصویر کشیده است.

منتقدان مخالف «جان‌سخت» چه می‌گویند؟

در میان واکنش‌های مثبت، نقدهایی نیز به سریال وارد شده است. محمدرضا خالوندی، منتقد دیگری که یادداشتش در همین شماره فرهیختگان منتشر شده، رویکرد سریال را از جنبه‌ای سیاسی مورد نقد قرار داده است. او معتقد است که «جان‌سخت» با ارجاع به گذشته و حسرت آن، مخاطب را به نوعی «ماخولیای اجتماعی» سوق می‌دهد و به جای تحلیل ساختارهای اجتماعی، صرفاً به نوستالژی بسنده می‌کند.

«جان‌سخت» در فضایی که بسیاری از سریال‌های پلتفرم‌ها صرفاً به دنبال جلب توجه از طریق نمایش خشونت‌های بی‌دلیل یا ایجاد هیجانات سطحی هستند، توانسته با داستانی منسجم و شخصیت‌هایی واقعی، جایگاه ویژه‌ای پیدا کند. حال سوال اینجاست که آیا چنین سریالی می‌تواند جای خود را در تلویزیون باز کند، یا همچنان در چارچوب‌های محدود رسانه ملی، جایی برای آن نخواهد بود؟

منبع: برترین‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا