Flip 7؛ بهترین Z Flip سامسونگ است، اما نه بهترین تاشوی بازار

گلکسی Z Flip 7 با طراحی باریک‌تر، صفحه‌نمایش بیرونی و داخلی ارتقاءیافته و پشتیبانی طولانی‌مدت نرم‌افزاری، بهترین تاشوی سامسونگ تا امروز است، اما محدودیت‌های نرم‌افزاری و انتخاب تراشه باعث شده از رقبا عقب بماند.

تحریریه حرف مرد: گلکسی Z Flip 7 یک گوشی تاشوی خوب است. بهترین سخت‌افزار صفحه‌نمایش بیرونی (Cover Screen) سامسونگ را دارد، صفحه‌نمایش داخلی بزرگ‌تر و عریض‌تر، و طراحی شگفت‌انگیز و باریک. اما انتخاب ناامیدکننده‌ی تراشه و نرم‌افزار آزاردهنده‌ی صفحه بیرونی، باعث شده این گوشی یک تاشوی فوق‌العاده نباشد. برای طرفداران سامسونگ خرید خوبی است، اما «پادشاه تاشوها»یی که می‌توانست باشد، نیست.

مزایا:

  • سخت‌افزار عالی صفحه بیرونی
  • طراحی فوق‌العاده باریک
  • صفحه داخلی بزرگ‌تر و راحت‌تر
  • عملکرد خوب در کارهای روزمره
  • هفت سال به‌روزرسانی اندروید

معایب:

  • نرم‌افزار محدودکننده و آزاردهنده‌ی صفحه بیرونی
  • تراشه Exynos 2400 که نسبت به Snapdragon 8 Elite عقب‌گرد است
  • شارژ آهسته
  • دوربین‌های متوسط

سامسونگ، که عملاً مبدع یا دست‌کم دلیل محبوبیت تاشوهای فلیپ امروزی است، در سال‌های اخیر در این حوزه مرا ناامید کرده. موتورولا در آمریکا با طراحی‌های خلاقانه و صفحه‌نمایش‌های بیرونی چشمگیر پیشرفت کرده، اما سامسونگ عقب مانده و ظاهراً قصد بازپس‌گیری را ندارد.

همین باعث شده Flip 7 هیجان‌انگیز باشد: صفحه‌نمایش بیرونی بسیار بهبود یافته، طراحی باریک‌تر، نمایشگر اصلی بزرگ‌تر و باتری حجیم‌تر. برای اولین بار در مدت‌ها، به نظر می‌رسد سامسونگ واقعاً تلاش کرده.

در برخی موارد، Flip 7 چشمگیرترین Z Flipی است که استفاده کرده‌ام، اما هنوز ایراداتی دارد که مدل‌های قبلی را هم آزار می‌داد و یک مشکل جدید هم اضافه کرده.

محاسن (و معایب) صفحه بیرونی Flip 7

بزرگ‌ترین ارتقاء Flip 7 بدون شک صفحه‌نمایش بیرونی آن است. مدل Flip 6 صفحه ۳٫۴ اینچی داشت که هم کوچک‌تر از رقبا بود و هم رزولوشن، نرخ تازه‌سازی و روشنایی پایینی داشت.

سامسونگ همه‌ی این‌ها را در Flip 7 اصلاح کرده. حالا با یک صفحه ۴٫۱ اینچی روبه‌رو هستیم که کل نیمه بالایی گوشی را پوشانده، حاشیه‌های بسیار باریکی دارد و کیفیت تصویرش (رزولوشن ۹۴۸×۱۰۴۸، نرخ تازه‌سازی ۱۲۰ هرتز، روشنایی ۲۶۰۰ نیت) بهترین در سری Z Flip است. تایپ راحت‌تر شده و اپ‌ها بهتر نمایش داده می‌شوند.

اما نرم‌افزار؟ اینجا داستان برعکس می‌شود. با وجود سخت‌افزار عالی، سامسونگ محدودیت‌های زیادی برای استفاده از این صفحه گذاشته:

برای اجرای هر اپ اندروید باید از ابزارهای Good Lock و MultiStar استفاده کنید (دو ماژول نرم‌افزاری اختصاصی سامسونگ).

  • امکان ویرایش یا افزودن صفحه‌ساعت‌های جدید نیست.
  • امکان ویرایش ویجت‌ها یا تنظیمات سریع نیست.
  • نمی‌توان مولتی‌تسک کرد یا برنامه‌های اخیر را دید.
  • از کیبوردهای شخص ثالث (مثل Gboard) نمی‌توان استفاده کرد.
  • امکان چرخاندن صفحه برای استفاده در حالت افقی وجود ندارد.

تک‌تک این‌ها شاید قابل‌تحمل باشند، اما مجموع‌شان در استفاده روزمره اذیت‌کننده است؛ به‌خصوص وقتی بدانیم گوشی‌های Razr موتورولا هیچ‌کدام از این محدودیت‌ها را ندارند.

البته چند نکته مثبت هم هست: Gemini و Now Brief برای اولین بار روی صفحه بیرونی در دسترس‌اند، اما این کافی نیست که ضعف‌های دیگر را جبران کند. به نظر می‌رسد سامسونگ با وجود سخت‌افزار عالی، نرم‌افزار را بهینه نکرده و نتیجه، تجربه‌ای نصفه‌نیمه است.

طراحی باریک‌تر و نمایشگر داخلی بزرگ‌تر

Flip 7 با ضخامت ۱۳٫۷ میلی‌متر (در حالت بسته) باریک‌تر از Flip 6 با ضخامت ۱۴٫۹ میلی‌متر است. این به لطف لولای جدیدی است که باعث شده چین وسط نمایشگر داخلی تقریباً نامحسوس باشد.

صفحه داخلی هم بزرگ‌تر شده: ۶٫۹ اینچ با نسبت تصویر ۲۱:۹، حاشیه‌های باریک‌تر و حس و حال یک گوشی معمولی، نه یک صفحه بلند و باریک مثل مدل‌های قبلی.

همچنین بخوانید: افشای باتری ۱۰ هزار میلی‌آمپری موبایل آینده آنر با تراشه Dimensity 8500

تراشه Exynos

از اولین Z Flip تا حالا، همه مدل‌ها در آمریکا با تراشه‌های Snapdragon عرضه می‌شدند. انتظار می‌رفت Flip 7 هم Snapdragon 8 Elite داشته باشد، اما سامسونگ سراغ تراشه‌ی اختصاصی Exynos 2500 رفته.

تست‌های بنچمارک (GeekBench 6 و PCMark 3.0 برای CPU و عملکرد کلی) نشان می‌دهد Flip 7 از Flip 6 با Snapdragon 8 Gen 3 عقب‌تر یا در بهترین حالت برابر است، و از Motorola Razr Ultra و Galaxy S25 Ultra با Snapdragon 8 Elite به‌مراتب ضعیف‌تر.

در پردازش گرافیکی (GPU)، کمی بهتر از Flip 6 عمل کرده اما همچنان از Razr Ultra عقب است. پایداری عملکرد هم پایین‌تر است، هرچند گرمای کمتری تولید می‌کند.

در استفاده روزمره (پیام، شبکه‌های اجتماعی، یوتیوب، عکاسی ساده) مشکلی ندارد، اما برای گوشی ۱۱۰۰ دلاری، این افت عملکرد نسبت به رقبا توجیه‌پذیر نیست.

باتری و شارژ

باتری ۴۳۰۰ میلی‌آمپرساعتی در استفاده سبک می‌تواند تا شب ۴۰٪ شارژ نگه دارد، اما با استفاده سنگین (۵G، بازی) یک‌روزه است.

شارژ ۲۵ واتی مثل مدل قبل است، اما کندتر (۹۱ دقیقه تا فول شارژ در مقابل ۸۵ دقیقه) و داغ‌تر (میانگین ۳۶٫۶ درجه در برابر ۲۹٫۵ درجه).

دوربین‌ها: خوب ولی نه عالی

دوربین‌ها همان ترکیب Flip 6 هستند: اصلی ۵۰ مگاپیکسلی، فوق‌عریض ۱۲ مگاپیکسلی، سلفی داخلی ۱۰ مگاپیکسلی.

در نور کافی، عکس‌ها رنگ‌های پر و زنده دارند، اما در جزئیات مو (مثل عکس گربه) یا نور کم نویز و افت کیفیت مشهود است. صحنه‌های متحرک در نور کم هم اغلب تار و بی‌کیفیت می‌شوند.

مزیت بزرگ تاشو بودن، استفاده از دوربین اصلی و فوق‌عریض برای سلفی است که کیفیتش بسیار بهتر از دوربین‌های سلفی معمولی است.

آیا Flip 7 برای شما مناسب است؟

گلکسی Z Flip 7 سخت‌افزار بیرونی عالی، طراحی بهبود یافته و هفت سال آپدیت اندروید دارد، و پشتیبانی خدمات پس از فروش سامسونگ هم از موتورولا بهتر است.

اما اگر این مزایا برایتان مهم نباشد، در برابر رقبا انتخاب ایده‌آلی نیست. Motorola Razr Ultra با تراشه قوی‌تر، باتری بادوام‌تر، شارژ سریع‌تر و نرم‌افزار صفحه بیرونی بهتر، گرچه ۱۳۰۰ دلار قیمت دارد، اما با تخفیف‌های زیاد، اختلاف قیمت چندانی با Flip 7 نخواهد داشت. حتی Razr 2025 با قیمت ۷۰۰ دلار، باتری بزرگ‌تر، شارژ سریع‌تر و نرم‌افزار بهتری در صفحه بیرونی دارد.

در نهایت، Flip 7 گوشی بدی نیست، شاید حتی بهترین Z Flip سامسونگ تاکنون باشد، اما بهترین تاشوی سال نیست و همچنان از رقبا عقب مانده است.

منبع: androidauthority

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا