نتایج یک پژوهش ۱۶ ساله: ورزش منظم عود سرطان روده بزرگ را به شدت کاهش می‌دهد
مطالعه‌ای ۱۶ ساله نشان داده است که ورزش ساختارمند و پشتیبانی‌شده، می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر بازگشت سرطان روده بزرگ و مرگ ناشی از آن را کاهش دهد و زندگی بیماران را بهبود بخشد.
یک گزارش از نشست سالانه انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO) و نشریه نیوانگلند نشان می‌دهد که پیروی از یک برنامه ورزشی ساختارمند، احتمال بازگشت سرطان روده بزرگ پس از درمان را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. یافته‌های این مطالعه، که از سال ۲۰۰۹ آغاز شده و ۱۶ سال به طول انجامیده، نشان می‌دهد ورزش می‌تواند به اندازه یک داروی جدید مؤثر باشد.
داستان از آنجا شروع شد که بیماران بسیاری پس از تحمل جراحی و شیمی درمانی، همچنان در ترس بازگشت سرطان به زندگی روزمره بازمی‌گشتند. پزشکان و محققان سال‌ها به دنبال راه‌هایی برای کاهش این نگرانی بودند، اما اثربخشی اقدامات جانبی مانند ورزش به شکل قاطع اثبات نشده بود. کریستوفر، با حمایت گروهی از متخصصان، برنامه‌ای طراحی کرد که نه فقط توصیه خشک و بی‌جان ورزش بود، بلکه همراهی و ساختاری مشخص به بیماران می‌داد؛ مربیانی که به صورت فردی برنامه تمرینی هر بیمار را تنظیم کرده و تا سال‌ها از آنها پشتیبانی کردند.
در این مسیر طولانی، بیماران نه تنها با سرطان مبارزه کردند، بلکه یاد گرفتند که چگونه کنترل سلامت خود را در دست بگیرند و با ورزش، امید و قدرت تاز‌ه‌ای بیابند. مطالعه‌ای که آغازش یک پروژه کلاسی بود، امروز به یک پیام جهانی تبدیل شده است: ورزش می‌تواند جان بیماران سرطانی را نجات دهد و نظام‌های سلامت را به سمت مراقبت‌های پیشگیرانه و حمایت‌های ساختاری هدایت کند.
همچنین بخوانید: ضرر ماری جوانا برای قلب به اندازه سیگار است!
نخستین کارآزمایی فاز ۳ درباره اثر ورزش در پیشگیری از عود سرطان
این مطالعه، که توسط پژوهشگران دانشگاه کوئین در کانادا انجام شده، برای نخستین بار در نوع خود یک کارآزمایی تصادفی فاز ۳ را بر روی بیمارانی با سرطان روده بزرگ مرحله ۳ یا مرحله ۲ پرخطر اجرا کرده است. ۸۸۹ بیمار که بیشتر آنها از کانادا و استرالیا بودند، به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه وارد برنامه ورزشی ساختارمند شدند و گروه دیگر تنها مطالب آموزشی درباره فواید ورزش دریافت کردند.
در برنامه ورزشی، هر بیمار دارای یک مربی شخصی بود که برنامه‌ای متناسب با وضعیت جسمی‌اش تهیه و به مدت سه سال او را همراهی می‌کرد. همه شرکت‌کنندگان پیش از این مرحله تحت جراحی و شیمی‌درمانی قرار گرفته بودند.
کاهش ۲۸ درصدی بازگشت سرطان و ۳۷ درصدی مرگ‌ومیر
پس از پیگیری بیماران به مدت میانگین ۷.۹ سال، تنها در ۹۳ نفر از گروه ورزش، سرطان بازگشت داشت؛ در حالی که در گروه کنترل این عدد ۱۳۱ نفر بود. این تفاوت به معنای کاهش ۲۸ درصدی خطر عود یا بروز مجدد سرطان روده بزرگ در گروه ورزش است، اما شاید مهمترین نتیجه مربوط به میزان مرگ‌ومیر باشد. برنامه ورزشی باعث کاهش ۳۷ درصدی خطر مرگ در مقایسه با گروه کنترل شد. پس از گذشت ۸ سال، ۹۰ درصد از افراد گروه ورزش زنده بودند، در حالی که در گروه دیگر این عدد ۸۳ درصد بود. به گفته دکتر کریستوفر بوث، از محققین این مطالعه، «ورزش از هر ۱۴ نفر، مانع مرگ یک نفر شد.»
ورزش، امیدی تازه و مقرون به صرفه
بوث در مصاحبه‌ای گفت این پروژه را در دوران تحصیل دکترا آغاز کرده و در ابتدا پیشنهاد شده بود فقط بر کاهش خستگی بیماران تمرکز شود، اما او بر پایه داده‌های مشاهد‌ه‌ای تصمیم گرفت هدف بلندتری را دنبال کند: پیشگیری از عود بیماری. او معتقد است بیماران با این روش احساس قدرت و کنترل بر سلامت خود دارند.
نکته کلیدی در یافته‌های این تحقیق آن است که صرفا آگاهی دادن به بیماران درباره ورزش، کافی نیست. گروهی که فقط بروشور‌های آموزشی دریافت کرده بودند، از نظر بازگشت بیماری و میزان زنده مانی، عملکرد ضعیف تری نسبت به گروه ورزش داشتند. بوث تأکید کرد: دانستن به تنهایی باعث تغییر سبک زندگی نمی‌شود. آنچه اهمیت دارد، اجرای سیاست‌های حمایتی در سطح نظام سلامت است.»
او افزود: «بیمارستانها، سیستم‌های سلامت و شرکت‌های بیمه باید از برنامه‌هایی حمایت کنند که بیماران را به مشاوران فعالیت بدنی متصل کند.»
نتایج این مطالعه ۱۶ ساله که در مجله علمی statnews آمده است؛ پیام روشنی برای بیماران، پزشکان و نظام‌های سلامت دارد؛ ورزش، وقتی در قالب برنامه‌ای ساختارمند و با حمایت مستمر ارائه شود، می‌تواند زندگی بیماران سرطانی را دگرگون کند و نه تنها بازگشت بیماری را کاهش دهد، بلکه طول عمر و کیفیت زندگی را به طور چشمگیری افزایش دهد. این یافته‌ها تأکیدی است بر ضرورت ایجاد سیاست‌ها و زیرساخت‌هایی که به بیماران کمک می‌کند ورزش را به بخشی جدایی ناپذیر از روند درمان خود تبدیل کنند. اگرچه ورزش همیشه به عنوان یک توصیه ساده مطرح شده بود، اما امروز ثابت شده که تنها توصیه کافی نیست و همراهی و حمایت‌های هدفمند، کلید موفقیت در پیشگیری از عود سرطان است. این گام نویدبخش، راه را برای آیند‌های روشنتر در مراقبت‌های سرطان هموار می‌کند.
منبع: آنا
