از کراوات تا دستمال جیبی: راهنمای انتخاب اکسسوری مردانه

تحریریه حرف مرد: لوازم جانبی یا اکسسوری‌ها (ACCESSORIES) یک مزیت بزرگ دارند: ارزش زیادی در مقابل هزینه‌شان ارائه می‌کنند. به عنوان مثال، کراوات را در نظر بگیرید. بعد از بازگشت چشمگیر کراوات، در دوره‌ای که به سبک لباس #menswear در اوایل دهه ۲۰۱۰، تحت تأثیر Tumblr محبوب شد، کراوات به سرعت از محبوبیت افتاد، زیرا لباس‌های خیابانی مثل هودی‌ها و تی‌شرت‌ها به یک استاندارد تبدیل شدند. افزایش دورکاری و تماس‌های Zoom هم، آخرین میخ‌ها را بر تابوت کراوات کوبید – یا حداقل بسیاری از ناظران این‌طور فکر می‌کردند.

به تازگی، کراوات دوباره در شبکه‌های اجتماعی و کتاب‌های استایل برندهای تأثیرگذار ظاهر شده، که نشان می‌دهد با وجود افت محبوبیت کراوات برای مدتی، این اکسسوری بسیار مقاوم‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. حتی ممکن است دوباره مد شود.

اکثر ما احتمالاً کراوات بیشتری نسبت به ساعت مچی داریم – ساعت مچی یک نماد وضعیت اجتماعی قوی و اغلب پرخرج است. با توجه به تنوع شگفت‌آور برندها، تبلیغات افراد مشهور و ارزش بالقوه آن به عنوان میراث خانوادگی، انتخاب و خرید یک ساعت می‌تواند مانند یک پروژه تحقیقاتی باشد.

ساعت‌ها اولین بار در پایان قرن پانزدهم در آلمان ظاهر شدند؛ آن‌ها کروی، بسیار گران و جواهرگونه بودند و با زنجیر دور گردن آویزان می‌شدند. ساعت مچی قبل از جنگ جهانی اول معرفی شد اما تنها در دهه ۱۹۲۰ محبوبیت گسترده پیدا کرد و تا پایان جنگ جهانی دوم تقریباً جایگزین ساعت جیبی شد. به جز Flavor Flav (خواننده و شخصیت معروف آمریکایی که ساعت‌های بزرگ و زرق و برق‌دار دور گردن می‌آویزد)، بیشتر مردان به ساعت‌های زرق و برق‌دار گردنی بازنگشته‌اند، اما ساعت مچی اغلب تنها قطعه جواهراتی است که بسیاری از مردان می‌پوشند. (خوشبختانه این موضوع در حال تغییر است و گزینه‌های جواهراتی بیشتری برای مردان وجود دارد.)

برای ساعت، بهتر است از مدل‌های خیلی نازک یا خیلی زرق و برق‌دار اجتناب کنید؛ ساده و شیک بودن اصل است.

در مورد ساعت‌های هوشمند (smartwatch)، گرچه دیدن ضربان قلب یا ایمیل روی مچ دست مزایایی دارد، اما این مزایا در مقابل این واقعیت که همیشه شبیه کسی هستید که قصد دارد بدود، کم رنگ است.

همین اصل برای دکمه سر آستین (cuff links) هم صدق می‌کند. اگر مجبورید سنگ قیمتی استفاده کنید، فقط در مراسم رسمی (Black Tie) این کار را انجام دهید. حتی در این حالت هم سنگ‌ها نباید بزرگتر از ناخن شست شما باشند – منظور دکمه سر آستین است نه خود سنگ‌ها. استفاده از دکمه‌های ساده طلایی یا نقره‌ای هم کاملاً شیک است. در واقع، این سادگی بهتر هم می‌شود اگر دکمه‌ها از دو قطعه متصل به هم با زنجیر تشکیل شده باشند، یکی برای هر طرف سرآستین. نکته اصلی استفاده از دکمه سر آستین این است که به شما این امتیاز بزرگسالانه را می‌دهد که سرآستین فرانسوی (French cuffs) بپوشید. برخی معتقدند پوشیدن کلاه رسمی هم بزرگسالی را نشان می‌دهد.

کلاه‌های مردانه از قرن سیزدهم میلادی با کلاه‌های کتانی شروع شدند که زیر چانه بسته می‌شدند. طی ۷۰۰ سال بعد، یک آقا بدون کلاه از خانه بیرون نمی‌رفت، درست مثل اینکه بدون کفش بیرون نمی‌رفت. کلاه او بیانگر موقعیت اجتماعی و شخصیت فرد بود. سپس در دهه ۱۹۶۰، قانون پوشیدن کلاه به‌طور غیررسمی کنار گذاشته شد و مردان عمدتاً فدوراهای شیک، هومبورگ‌های صاف و تریلبی‌های نرم خود را رها کردند. این روزها احتمال دیدن بینی (beanie) بیشتر از کلاه‌های کلاسیک مثل است، اما برخی افراد هنوز می‌توانند کلاه لبه‌دار شیکی بپوشند که شبیه “کلاه پدری” (Dad Hat، همان کلاه بیسبال) نباشد. اگر شما از آن دسته هستید، تبریک، اما لطفاً این را به هویت خود تبدیل نکنید.

همچنین بخوانید: کفش‌های رسمی هنوز در کمد مردان ضروری‌اند: پنج کفش که هر مرد باید داشته باشد

اکسسوری‌های ضروری

چه کاربردی باشند، چه صرفاً برای تزئین، لوازم جانبی جایی هستند که انطباق با دیگران پایان می‌یابد و بیان فردی شروع می‌شود. انتخاب درست آن‌ها باعث می‌شود کل استایل شما واضح و متمرکز شود.

• شال کشمیر (Cashmere Scarf): هیچ چیزی مثل کشمیر شما را گرم نگه نمی‌دارد. حس نرمی آن روی پوست بسیار لذت‌بخش است. رنگ روشن یا الگوی ملایم که با کت شما تضاد دارد را امتحان کنید.

• کلاه بافتنی (Knit Cap / Beanie): می‌تواند حس خلاقیت و شیکی یا سختی و سادگی را منتقل کند و در عین حال سر شما را گرم نگه دارد. کشمیر کمی حس لوکس بودن دارد، پس رنگ دلخواه خود را انتخاب کنید. اما در تابستان با تی‌شرت بند نباشید.

• کمربند چرمی (Leather Belt): ساده و شیک بودن بهترین انتخاب است. سگک‌های بزرگ یا تزئینات اغراق‌آمیز بیشتر مناسب رویدادهای خاص یا Rodeo است. بزرگترین اشتباه؟ کمربند نپوشیدن. بدون کمربند، کامل لباس نپوشیده‌اید.

• دستکش چرمی (Leather Gloves): برای مراسم رسمی، چرمی نرم با آستر کشمیر یا پوست گوساله؛ برای برف‌بازی آخر هفته، چرمی محکم با آستر پشمی. اگر دوست دارید، دستکش رانندگی هم اضافه کنید.

• دستمال جیبی ابریشمی (Silk Pocket Square): کوچک اما با قدرت سبک بالا. از ابریشم، پنبه یا کتان بسته به فصل و موقعیت استفاده کنید. هر کسی باید حداقل یکی داشته باشد.

• جوراب‌ها (Socks): شاید کمتر به آن توجه شود، اما فرصت خوبی برای اضافه کردن رنگ به استایل تک‌رنگ است. بهترین گزینه: پشم مرینو در زمستان و پنبه پیما در تابستان.

• عینک آفتابی (Sunglasses): قبلاً فقط برای ورزش‌های بیرونی یا مکان‌های آفتابی استفاده می‌شد، حالا جزو لوازم ضروری برای محافظت از UV است و البته ظاهری شیک هم دارد.

• کراوات (Tie): هنوز می‌تواند بیانگر شخصیت و سبک باشد. به الگو، عرض (هرچه پهن‌تر، جسورانه‌تر)، جنس (ابریشم لوکس همچنان استاندارد است) و نحوه گره توجه کنید.

• کیف پول (Wallet): برای کارت‌های اعتباری؛ پول نقد در جیب جلوی شما قرار می‌گیرد. کیف خوب نه فقط محل نگهداری، بلکه نوعی منبع رضایت شخصی است.

• ساعت (Watch): یک ساعت خوب به اندازه کفش‌ها درباره وضعیت شما حرف می‌زند. البته، زمان را هم نشان می‌دهد.

سؤالات متداول درباره کراوات

• آیا کراوات در ابتدا برای پاک کردن صورت استفاده می‌شد؟
  خیر. ریشه کراوات نظامی است. مجسمه‌های چینی از قرن سوم قبل از میلاد، سربازانی با شال نشان می‌دهند، احتمالاً برای محافظت در برابر هوا. شکل امروزی کراوات از بازدید یک گردان نظامی کرواسی از پاریس حدود ۱۶۶۰ آمده است. شاه لوئی چهاردهم از شال‌های ابریشمی رنگارنگ کرواسی‌ها خوشش آمد و آن را به نماد سلطنت تبدیل کرد. (کلمه Cravate در فرانسوی یعنی کراوات.) در بسیاری از کشورها استفاده از کراوات به عنوان دستمال جرم دارد. نکته: هنگام غذا خوردن، کراوات را داخل پیراهن قرار دهید.

کراوات کلاسیک – Repp Tie

شاید فکر کنید کراوات Repp یک کلاسیک آمریکایی مثل شلوار chino یا کفش penny loafer است، اما این کراوات از بریتانیا آمده است. در قرن نوزدهم، اشراف بریتانیایی از کراوات‌های راه‌راه با رنگ و عرض مشخص برای نشان دادن مدرسه، باشگاه یا گردان خود استفاده می‌کردند. در جنگ جهانی اول، دوک وینزور کراوات راه‌راه آبی و قرمز گردان خود را به یک اکسسوری شیک تبدیل کرد که آمریکایی‌ها پذیرفتند. در ۱۹۲۰، Brooks Brothers جهت راه‌راه را معکوس کرد تا حساسیت‌های بریتانیایی را جلب کند. این کراوات بعدها در آمریکا به یکی از لوازم استاندارد مردانه تبدیل شد و در اتاق جلسات و کلاس درس استفاده شد.

منبع: Esquire The Handbook of Men’s Style: A Guide to Looking Good