چگونه یک کت و شلوار خوش‌دوخت، شخصیت و جذابیت شما را تقویت می‌کند

تحریریه حرف مرد: از زمانی که کت و شلوار مدرن در قرن نوزدهم معرفی شد، این پوشش در اوج سبک و سلیقه‌ی شخصی قرار داشته است. اگر در این موضوع شک دارید، یک آزمایش ساده انجام دهید: یک شب به بار یک هتل شیک بروید، جایی که هیچ‌کس را نمی‌شناسید، با لباس جین و تی‌شرت. حتی لازم نیست جین‌هایتان پاره باشند و تی‌شرتتان هم می‌تواند تمیز باشد. حالا، شب بعد به همان بار بروید، اما این بار کت و شلوار شیک به تن داشته باشید. تفاوت واکنش‌های بارمن و سایر مشتریان را یادداشت کنید. ببینید چگونه یک کت و شلوار خوش‌دوخت و خوش‌فرم می‌تواند یک فرد عادی را به مرد ایده‌آل تبدیل کند: جدی، قدرتمند و دارای جذابیت جسمانی.

این سبک را باید مدیون بو برومل (Beau Brummell) باشیم، شخصیتی افسانه‌ای از دوره‌ی رجنسی (Regency-era) که سبک لباس پوشیدن را به کلی تغییر داد. او از پوشاک مردانه‌ی پرزرق و برق و تزئین شده‌ی قرون گذشته رویگردان شد و به جای آن، لباس‌هایی کاملاً دوخته‌شده، با رنگ‌های خنثی و از پارچه‌های لوکس مانند لینن (پارچه‌ی کتان سبک) و چرم شَمواه (Chamois leather) استفاده کرد. برومل به خاطر شجاعت در سبک لباس پوشیدن و عادت نادرش به دوش گرفتن روزانه، سر زبان‌ها افتاد، اما روش او امروز هم مانند دویست سال پیش مؤثر است: سلیقه و سبک خوب، بهترین شکل خود را در کت و شلواری خوش‌دوخت و شیک نشان می‌دهد.

رویکرد نوآورانه‌ی برومل توسط بازگشت نئوکلاسیک (Neoclassical revival) تقویت شد، که بار دیگر ایده‌آل جسمانی مردانه را معرفی کرد: ورزشکاری یونانی با تنه‌ای به شکل مثلث وارونه. خیاطان ماهر انگلیسی، کت ساده‌ی پشمی، جلیقه و شلوار کوتاه (breeches)، اشراف روستایی را به لباسی شهری و راحت تبدیل کردند که ظاهر اندامی مانند مجسمه‌های کلاسیک به فرد می‌داد. خیلی طول نکشید که طبقه‌ی متوسط متوجه شد همان تأثیری که کت و شلوار بر اشراف داشت، می‌تواند برای آن‌ها هم حاصل شود و وقتی لباس‌های آماده (ready-to-wear) در میانه‌ی قرن نوزدهم معرفی شدند، مردان شایسته همه‌جا ظاهر شدند.

در اوایل قرن بیستم، خیاطان ناپلی (Neapolitan tailors) تحت تأثیر لباس‌های شیک و با سبک ادواردی (Edwardian) اشراف بریتانیایی که برای تعطیلات می‌آمدند، فنون ساخت کت و شلوار لندن را یاد گرفتند. اما تکنیک‌ها را تغییر دادند تا ژاکتی سبک، نرم و بدون آستر بسازند که در هوای گرم ناپل راحت باشد. جورجو آرمانی (Giorgio Armani) در دهه ۱۹۷۰ این سبک ناپلی را با کمی برش آزادتر و خمیدگی متمایز میلان (Milanese slouch) به‌روزرسانی کرد، که یک دهه بعد، به ویژه با حضور ریچارد گیر در فیلم «American Gigolo» در سال ۱۹۸۰، به نماد مرد شیک تبدیل شد.

ظاهر آرمانی نسخه‌ای پیشرفته‌تر از کت و شلوار آمریکایی به نام «سک» (sack suit) بود. این کت و شلوار بدون شکل که در اوایل قرن بیستم معرفی شد، به سرعت به یونیفرم رایج کسب‌وکار تبدیل شد و با تولید انبوه از فلانل خاکستری، نماد همسانی کارکنان اداری سفیدپوست شد. این کت و شلوار که بین دانشجویان دانشگاه‌های Ivy League و کارمندان میانی در دوران آیزنهاور محبوب بود، نهایتاً با کت و شلوارهای دو دکمه‌ی سرمه‌ای ساده و خوش‌فرم جان اف. کندی و لباس‌های باریک و تاریک بازیگران فیلم «Ocean’s Eleven» در سال ۱۹۶۰ به چالش کشیده شد. این سبک به نام «Continental look» شناخته شد و در رم شکل گرفت؛ همان چیزی که شخصیت‌های جذاب و دل‌زده در فیلم‌های فلینی و آنتونیونی می‌پوشیدند.

از آنجایی که هنوز جایگزینی واقعی برای لباس رسمی مردانه ارائه نشده، تنها راه مقابله با حس رسمی و سنتی کت و شلوار، بازی خلاقانه با پارچه، جزئیات و فرم آن است. ژاکت‌های تنگ با شلوارهای باریک که نوک کفش‌ها را کمی لمس می‌کنند، نزدیک به دو دهه استاندارد بودند و هنوز هم گزینه‌ای عالی محسوب می‌شوند. اما اخیراً گرایش به سمت شکل‌های آزادتر، ژاکت‌های بزرگ و شلوارهای پهن افزایش یافته و برخوردی بی‌تکلف با کت و شلوار به بخشی از گفت‌وگوی مد تبدیل شده است. مرز بین رسمی و روزمره کمرنگ شده و خوشبختانه دیگر یک روش «درست» برای پوشیدن کت و شلوار وجود ندارد.

همچنین بخوانید: استایل ساحلی آلپ ناوروز، بازیگر ترک+ عکس

آناتومی کت و شلوار کامل

کت و شلواری که برای کار، عروسی، مراسم ختم، مهمانی و همه موقعیت‌ها مناسب باشد:

• شانه طبیعی: شانه‌ها نباید بیش از حد پد داشته باشند تا کت شما را نپوشانند، بلکه طبیعی به نظر برسند.
• یقه شکاف‌دار: یقه بخش مهمی از ظاهر است. یک شکاف کوچک و بالاتر از استخوان ترقوه، نشانه‌ی کت عالی است و حتی کت آماده را شبیه کت سفارشی می‌کند.
• رنگ سرمه‌ای تیره، پارچه پشمی: سرمه‌ای تیره حرفه‌ای به نظر می‌رسد و از سیاه سنگین‌تر و کلاسیک‌تر است. پشم سبک برای استفاده مکرر مناسب است و قابلیت پوشیدن در تمام فصول را دارد. بافت‌های جالب مانند هپساک (Hopsack) یا طرح هریینگ‌بون (Herringbone) عمقی ظریف به کت می‌دهند.
• تنگی کمر: مگر اینکه استایل آزاد و گشاد را انتخاب کرده باشید، کت باید کمی در کمر جمع شود تا بدن شما فرم دینامیک پیدا کند.
• سادگی: جزئیات ساده کت، امکان استفاده‌ی گسترده‌تری از آن را فراهم می‌کند. از جیب‌ها و دوخت‌های پرزرق و برق اجتناب کنید.
• شلوار: شلوارهای صاف تمیزتر به نظر می‌رسند، اما شلوارهای چین‌دار هم می‌توانند انتخاب شیک باشند. داشتن لبه‌ی پایین به حفظ چین‌های شلوار کمک می‌کند و ارتفاع آن باید بین ۱٫۵ تا ۱٫۷۵ اینچ باشد.

منبع: The Handbook of Men’s Style