ماجرای اتوبوس‌های برقی تهران چیست؟ بررسی عملکرد و میزان آلایندگی
روز دوم اسفندماه ۱۴۰۳، تعدادی از اتوبوس‌های جدید با عنوان اتوبوس برقی با حضور رئیس‌جمهور رونمایی شد.
این ناوگان جدید حمل‌ونقل عمومی از چهارم اسفند در خط میدان جمهوری تا بهارستان به کار گرفته شد. اما پس از آغاز به کار این اتوبوس‌ها، گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد این وسایل نقلیه کاملاً برقی نیستند و برای تأمین گرمایش در فصل سرما از موتورهای دیزلی استفاده می‌کنند.
ابهامات درباره ماهیت واقعی اتوبوس‌های برقی تهران
شهرداری تهران این اتوبوس‌ها را به عنوان گامی در جهت کاهش آلودگی هوا و جایگزینی ناوگان فرسوده معرفی کرده بود. اما شواهد نشان می‌دهد که این وسایل نقلیه برای تأمین گرمایش در فصل زمستان از گازوئیل استفاده می‌کنند. این موضوع نگرانی‌هایی را در میان کارشناسان محیط‌زیست و اعضای شورای شهر ایجاد کرده است.
برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که هزینه قابل‌توجهی برای خرید این اتوبوس‌ها پرداخت شده است، در حالی که شاید این بودجه می‌توانست صرف افزایش تعداد اتوبوس‌های دیزلی با استانداردهای بالاتر شود. این مسئله باعث شده است که اعتماد عمومی نسبت به شفافیت شهرداری تهران در این خرید دچار تزلزل شود.
واکنش شورای شهر و کارشناسان محیط‌زیست
برخی از اعضای شورای شهر تهران و کارشناسان زیست‌محیطی معتقدند که این اتوبوس‌ها نمی‌توانند نقش مؤثری در کاهش آلودگی هوا داشته باشند، چرا که همچنان از سوخت فسیلی برای برخی عملکردهای خود استفاده می‌کنند. اگر این گزارش‌ها صحت داشته باشد، می‌توان گفت که عملکرد این وسایل نقلیه از نظر آلایندگی تفاوت چندانی با اتوبوس‌های دیزلی ندارد.
پاسخ شهرداری تهران به این انتقادات
سخنگوی شهردار تهران در واکنش به این ابهامات اعلام کرده است که موتور دیزلی این اتوبوس‌ها فقط در شرایط خاص فعال می‌شود و میزان مصرف آن نسبت به اتوبوس‌های معمولی بسیار کمتر است. با این حال، برخی منابع تأیید کرده‌اند که سیستم گرمایش این اتوبوس‌ها در فصل سرما دائماً فعال خواهد بود که این موضوع می‌تواند منجر به افزایش آلایندگی شود.
چالش بزرگ‌تر؛ کمبود ناوگان حمل‌ونقل عمومی در تهران
محسن هاشمی، رئیس سابق شورای اسلامی شهر تهران، پیش‌تر اعلام کرده بود که پایتخت برای پوشش مناسب حمل‌ونقل عمومی به حداقل ۹ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد. این در حالی است که تعداد فعلی اتوبوس‌ها کمتر از ۵ هزار دستگاه است و بر اساس برخی برآوردها، تنها ۲ تا ۳ هزار دستگاه واقعاً در حال فعالیت هستند.
با توجه به این آمار، سؤال اصلی این است که آیا خرید این تعداد محدود اتوبوس‌های برقی اولویت درستی بوده است؟ یا بهتر بود هزینه صرف شده برای افزایش تعداد ناوگان حمل‌ونقل عمومی شود؟
ورود اتوبوس‌های برقی به تهران می‌توانست گامی مثبت در جهت بهبود وضعیت حمل‌ونقل و کاهش آلودگی هوا باشد. اما ابهاماتی درباره میزان واقعی آلایندگی و نحوه عملکرد این وسایل نقلیه باعث ایجاد نگرانی‌هایی شده است.
اکنون شهرداری تهران باید به این سؤالات پاسخ دهد:
آیا این اتوبوس‌ها واقعاً به کاهش آلودگی هوا کمک می‌کنند؟
میزان آلایندگی ناشی از عملکرد موتور دیزلی آن‌ها چقدر است؟
چرا اطلاعات شفافی درباره این ناوگان ارائه نشده است؟
با توجه به واکنش‌های متعدد، انتظار می‌رود شورای شهر و نهادهای نظارتی بررسی دقیق‌تری روی عملکرد این اتوبوس‌ها انجام دهند و شهرداری تهران توضیحات شفافی در این باره ارائه کند.
منبع: ایرنا
