چرا کیروش در شرایط فعلی بهترین گزینه برای استقلال محسوب میشود؟
در شرایط فعلی و با به اوج رسیدن انتقادات نسبت به کادر فنی و مدیریت باشگاه استقلال، بیش از هر زمانی، بحث تغییر مربی در این تیم داغ شده است. با وجود تکذیبهای اولیه، چرا همچنان بسیاری معتقدند کارلوس کیروش، مربی اسبق تیم ملی، بهترین گزینه برای هدایت آبیها محسوب میشود؟

تحریریه حرف مرد- امیررضا منعمی: در شرایطی که باشگاه استقلال با مجموعهای از بحرانهای مدیریتی، فنی و روانی مواجه است، انتخاب سرمربی آینده تیم بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. در میان گزینههای مختلفی که مطرح شدهاند، نام کارلوس کیروش بهعنوان یکی از جدیترین و البته جنجالیترین گزینهها بر سر زبانها افتاده است. شاید در نگاه اول، حضور یک مربی باسابقه در تیمهای ملی برای هدایت یک باشگاه کمی عجیب به نظر برسد، اما اگر کمی دقیقتر به وضعیت استقلال و ویژگیهای کیروش نگاه کنیم، درمییابیم که این انتخاب میتواند دروازهای به سوی دوران تازهای برای آبیپوشان باشد.
کیروش نهتنها شناخت بسیار عمیقی از فوتبال ایران دارد، بلکه با فرهنگ، خلقوخوی بازیکنان ایرانی، فضای رسانهای و حتی سیستم مدیریتی ورزش در ایران نیز آشناست. این شناخت چیزی نیست که بهراحتی بتوان برای یک مربی خارجی دیگر فراهم کرد. او طی سالها کار با تیم ملی ایران، با بسیاری از بازیکنان باشگاهی – که برخیشان سابقه بازی در استقلال را دارند – کار کرده و بهخوبی میداند که چگونه باید با بازیکن ایرانی رفتار کرد تا از او بهترین عملکرد را گرفت. این مزیت بزرگ در مقایسه با گزینههای خارجی دیگر که باید ماهها برای تطبیق فرهنگی وقت صرف کنند، یک امتیاز تعیینکننده است.
از سوی دیگر، استقلال در سالهای اخیر، بارها از نبود یک مربی مقتدر ضربه خورده است. رهبری که بتواند با ثبات، قدرت تصمیمگیری بالا و خطکشیهای روشن، آرامش را به تیم بازگرداند. کیروش دقیقاً چنین ویژگیهایی دارد. او نه اهل مماشات است، نه تحت تأثیر فشارهای بیرونی قرار میگیرد. چه در زمان حضورش در تیم ملی ایران، چه در پرتغال، کلمبیا و مصر، همیشه بهعنوان مربیای شناخته شده که نظم و ساختار را در اولویت قرار میدهد. همین ویژگیها باعث شده بودند که بازیکنان تیم ملی ایران، علیرغم همه سختگیریها، در دوران او از بیشترین انضباط تاکتیکی برخوردار باشند.
کیروش تنها یک مربی باتجربه نیست؛ او چهرهای معتبر در سطح بینالمللی است. این اعتبار میتواند به استقلال کمک کند تا بازیکنان خارجی باکیفیتتری جذب کند، اردوهای تدارکاتی حرفهایتری برگزار کند و از حیث برندینگ، یک پله بالاتر برود. بازیکنی که بداند مربیاش سابقه همکاری با ستارههایی مثل رونالدو و زیدان را دارد، بدون شک با انگیزه و تعهد بیشتری در زمین حاضر میشود. ضمن اینکه حضور چنین چهرهای میتواند نگاه رسانههای خارجی و ناظران فوتبال آسیا را نیز بیش از پیش به استقلال جلب کند، اتفاقی که در بلندمدت به نفع کل ساختار باشگاه خواهد بود.
نکته مهم دیگر، رویکرد کیروش به بازیکنان جوان است. او بارها نشان داده که به بازیکنان گمنام اما مستعد اعتماد میکند. تیم ملی ایران تحت هدایت او، محلی برای شکوفایی چهرههایی شد که بعدها ستاره شدند. این نگاه توسعهمحور، برای تیمی مثل استقلال که همواره از آکادمی خود بهرهمند بوده، نعمتی بزرگ است. بهجای خریدهای پرهزینه و کوتاهمدت، میتوان روی یک پروژه بلندمدت و مبتنی بر پرورش نیروهای داخلی سرمایهگذاری کرد؛ پروژهای که کیروش میتواند آن را هدایت کند.
همچنین ببینید: جدول لیگ برتر پس از تساوی استقلال و گلگهر +عکس
ویژگی دیگری که نمیتوان از آن غافل شد، توانایی کیروش در مدیریت بحران و برخورد با فشارهای رسانهای است. او سالها در شرایطی کار کرده که منتقدان، حواشی و دخالتها، بخشی جداییناپذیر از فوتبال بودند. اما توانست با تمرکز بر کار خود، تیم ملی را دو بار پیاپی به جام جهانی ببرد. این توانایی، در باشگاهی مثل استقلال که همواره در مرکز توجه است و حاشیهها میتوانند بهسرعت تیم را از مسیر خارج کنند، بینهایت حیاتی است.
نکتهی قابلتأمل دیگر، نگاه ساختارگرایانه کیروش به فوتبال است. او مربیای نیست که صرفاً به بازی هفته بعد فکر کند. در دوران تیم ملی، برنامهریزی بلندمدت، کنترل همهجانبه بر تیم و حتی ورود به مسائل تغذیه، پزشکی و روانشناسی از ویژگیهای بارز او بود. این دقیقاً همان چیزی است که استقلال به آن نیاز دارد؛ خروج از تفکر مقطعی و روزمره و حرکت به سمت یک سیستم حرفهای، پایدار و بلندمدت.
شاید یکی از مهمترین دلایلی که میتواند حضور کیروش در استقلال را منطقیتر جلوه دهد، جایگاه او نزد هواداران فوتبال ایران باشد. حتی آنهایی که منتقدش بودند، امروز میپذیرند که او یکی از بهترین دورههای تیم ملی را رقم زد و البته سهم بسزایی در نسلسازی بعد از خودش داشت. اگر استقلال واقعاً بهدنبال آرامسازی فضای اطراف تیم و بازگرداندن اعتماد هواداران است، انتخاب چهرهای مثل کیروش، که هم سابقه دارد و هم پرستیژ، میتواند یک گام مهم در این مسیر باشد.
البته همهچیز هم آسان نیست. همکاری با کیروش نیازمند بودجه نسبتا زیاد و استقلال کامل در تصمیمگیریهای فنی است. ضمن آنکه تاکنون وی نسبت به هدایت تیمهای باشگاهی چندان رغبت نشان نداده است. علاوه بر این، او اهل مصالحههای نمایشی نیست. اگر قرار باشد، مثل گذشته، سیاستزدگی و دخالتهای بیرونی در کار مربی اثر بگذارد، هیچ توافقی موفق نخواهد بود؛ چه با کیروش، چه با هر مربی بزرگ دیگر. بنابراین، تصمیمگیری در اینباره باید با عزم جدی برای تحول ساختاری در باشگاه همراه باشد.
درود بهترین گزینه نمیکت تیم تاج کاروس کیروش هرکه دنبال این هست رحمت برجدوابادش درود بیکران اگراین کارصورت بگیرد شک نکنید استقلال موق خواهد بود