گزینه‌های ایران برای مقابله با حمله آمریکا به فردو کدام‌ها هستند؟
بامداد روز یکشنبه حمله‌‌ای همه‌جانبه با حضور چندین اسکادران متشکل از بیش از ۱۲۰ جنگنده و زیردریایی‌های آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران انجام گرفت، حال یکی از کارشناسان تلویزیونی از گزینه‌های ایران برای مقابله می‌گوید.
در پی حملات ساعت ۲ و ۱۰ دقیقۀ بامداد دیروز آمریکا به سه‌گانۀ اتمی فردو و نطنز و اصفهان، کارشناس برنامۀ تلویزیونی “جریان” گزینه‌های ایران برای پاسخ و مقابله را برشمرد؛ تهدیدات و احتمالات یا خواست‌ها و انتظاراتی البته نه از زبان یک مقام رسمی.
ویژگی سید مصطفی خوش‌چشم این است که می‌تواند دیدگاه‌هایی را مطرح کند که هم صدای یک جریان در حاکمیت و مطالبۀ برخورد سریع باشد و هم به حساب سیاست‌های رسمی و حاکمیت گذاشته نشود تا برای نظام یا دولت هزینه فوق‌العاده داشته باشد و در واقع به حاکمیت توصیه می‌کند این گزینه‌ها پیش روست یا پیش‌بینی می‌کند.
گزینه‌ها (یا به تعبیر دکتر خوش‌چشم: آپشن‌های ایران) در واکنش به حمله ۲ و ۱۰ دقیقۀ بامداد یکشنبه اول تیر ۱۴۰۴ به تأسیسات سه گانۀ هسته‌ای و مشخصا فُردو از این قرار است:
اول این که ایران به جای پاسخ مستقیم به آمریکا حملات خود به اسراییل را تشدید کند و “دیمونا را شخم بزند”. تأکید بر “دیمونا” به این خاطر است که مهم‌ترین نیروگاه اتمی اسراییل با همین نام (دیمونا) در ۱۰ کیلومتری شهر دیمونا واقع است؛ یکی از شهرهای اسراییل در استان جنوب و علت انتخاب آن برای فعالیت هسته‌ای این است که در صحرای نقب (یا نگب) عملا جمعیت زیادی ساکن نیست و همین شهر دیمونا تنها ۳۰ هزار نفر جمعیت دارد. (توضیحات از ماست نه کارشناس تلویزیون).
همچنین بخوانید: تصاویر رسمی پنتاگون از مسیر پروازی بمب افکن های بی ۲ در حمله به ایران +عکس
خوش‌چشم در عین حال گفت: این گزینه در صورتی واکنش به حملۀ آمریکا تلقی می‌شود که شدید باشد؛ دیمونا در مقابل فردو.
گزینه یا آپشن دوم این است که ایران، تنگۀ هرمز را ببندد که نتیجۀ آن افزایش شدید قیمت نفت تا دو برابر بهای کنونی خواهد بود. (این راه حل را بارها حسین شریعتمداری رییس مؤسسۀ کیهان هم پیش‌نهاد کرده است).
سومین گزینه به اعتقاد کارشناس شبکۀ تلویزیونی افق که در شبکۀ اول سیما و ساعاتی بعد از حمله سخن می‌گفت حمله به تأسیسات نفتی و گازی منطقه است “تا آتشی که به دامان ما انداخته‌اند خودشان را هم بسوزاند مطابق همان ضرب‌المثل فارسی که دیگی که برای ما نجوشد سر سگ در آن بجوشد!”
خوش‌چشم در این باره همچنین مدعی شد بعد از عملیات وعدۀ صادق ۲ عباس عراقچی به عربستان سعودی رفت و همین پیام را بُرد.
چهارمین این است که به جای حمله به تأسیسات نفتی و گازی و به خاطر تنبیه تأمین سوخت هواپیماهای مهاجم سراغ شمال غرب برویم. منظور او جمهوری آذربایجان بود و جایی از این کشور نام هم آورد و مدعی شد آمریکا از این ناحیه برای سوخت‌گیری و تجهیز استفاده کرده است.
آپشن پنجم از نظر کارشناس صریح‌‌اللهجه -و با ظاهر متفاوت با تیپ‌های حزب اللهی- این است که به پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه حمله شود. درست است که پایگاه ها را تخلیه کرده اند اما در آنها زرادخانه‌هایی دارند که به اندازه ۱۰ ارتش ایران است. مثلا در کویت. نه این که منفجر کنند بلکه آنها را بگیرند. هزاران موشک تاو و ضد زره در کویت و دوبی وجود دارد و خیلی انبارهای دیگر.
سید مصطفی خوش‌چشم تصریح کرد: اگر نمی‌خواهیم به یکی از اینها یعنی دیمونای اسراییل، پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه، تأسیسات نفتی جنوب خلیج فارس، تأسیسات نفتی در غرب دریای خزر (باکو) یا سربازان آمریکایی یا کنسول‌گری‌ها حمله کنیم بهتر است اصلا وارد بازی نشویم چون یا نباید با ترامپ بازی کرد یا باید مثل خود او بود تا حس کند اگر او دیوانه است ما دیوانه‌تریم؛ با ترامپ باید محکم بود.
کارشناس تلویزیون در عین حال گفت جز اینها می‌توان به نابود کردن رؤیاهاشان هم فکر و عمل کرد و مشخصا دو رؤیایی که برای منطقه دارند: یکی پیمان ابراهیم یا صلح اسراییل با اعراب و دیگری کریدوری که هند را به اسراییل متصل می‌کند. (از این اشارۀ اخیر می‌توان به راز حمایت پاکستان از ایران در مقابل اسراییل هم پی برد چون اسراییل متحد نظامی هند است و هند با پاکستان سر جنگ دارد).
خوش‌چشم گفت: تصور نکنیم آنها به نابودی و تعطیل فعالیت‌های هسته‌ای ما قانع‌اند و حد یقف دارند. اینجا کوتاه بیاییم فردا سراغ صنایع موشکی و لیزر و شرکت‌های دانش بنیان و ماهواره‌ای و حتی پیشرفت ما در زمینۀ هوش مصنوعی و هر مؤلفۀ قدرت‌آفرین برای ما خواهند رفت. پس نباید هاج و واج تماشا کنیم و دچار انفعال شویم بلکه باید با ایستادگی و سازمان‌دهی آمریکا را دچار فرسایش کنیم تا به مرور “فتیلۀ جنگ را پایین بکشد.”
وی در توضیح نظریه خود گفت: آمریکا همیشه نمی‌تواند از راه دور بجنگد و وقتی نزدیک شود دچار خسران خواهد شد.
مجری از او پرسید: آیا یکی از گزینه‌های واکنش حملات متحدان ما نمی‌تواند باشد؟ خوش‌چشم پاسخ داد: نمی‌توانیم به آنها بسپاریم چون تابع ما نیستند و استقلال دارند و از ما دستور نمی‌گیرند ولی در ادامه و در کنار ایران می‌توانند به صحنه بیایند منتها جواب اصلی با خود ماست و نباید کج‌دار و مریز رفتار کنیم.
خوش‌چشم گفت: روش بازی با ترامپ باید متفاوت باشد: ناغافل و فی‌الفور.
قابل ذکر است که در گفت‌و‌گوی مجری تلویزیون با سید مصطفی خوش‌چشم به یک گزاره اشاره نشد و آن هم این که شاید شدت حمله آن‌گونه که ترامپ ادعا کرده هم نباشد و باید منتظر بود و از زبان مقامات رسمی شنید که ابعاد آن تا چه حد بوده است.
بر فرض صحت گزاره بالا شاید -و فقط شاید- می‌خواسته آتش جنگ را به شیوه خود خاموش کند و اگر این امر درست باشد طبعا ایران هیچ یک از آپشن‌های مورد اشارۀ آقای خوش‌چشم را عملی نخواهد کرد و شیوه‌ای دیگر در پیش خواهد گرفت.
مثلا شاید و فقط شاید این که به جای خروج از آژانس بین المللی انرژی اتمی تمرکز را بر عزل رافائل گروسی مدیر کل بگذارد و به فعالیت هسته‌ای هم بی سر و صدا ادامه دهد.
نه مجری و نه کارشناس به این واقعیت نپرداختند که وقتی آمریکا دخالت می‌کند یعنی اسراییل به تنهایی از پس ایران برنیامده و از این منظر ایران بر اسراییل فایق آمده و شاید نخواهد جبهه‌ای علیه آمریکا بگشاید که اسراییل را خوش آید. مهم‌ترین پرسشی که مطرح نشد همین بود که اگر هدف نتانیاهو کشاندن پای آمریکا به جنگ و واکنش ایران بوده باشد چه باید کرد؟
منبع: عصر ایران
