بارش شهابی دراکونید ۲۰۲۵ در راه است + زمان رصد

از چهاردهم تا شانزدهم مهرماه، آسمان ایران میزبان بارش شهابی دراکونید، حضیض ماه و عبور دنباله‌دار اطلس خواهد بود؛ رویدادی نادر که علاقه‌مندان به نجوم را در شب شانزدهم مهر به تماشای آسمان دعوت می‌کند.

بارش شهابی دراکونید ۲۰۲۵ از چهاردهم تا شانزدهم مهر فعال است و زمان اوج آن چهارشنبه _شانزدهم مهر_ رخ می‌دهد. در طول این مدت هر زمان که نقطه تابشی شهاب‌باران در صورت فلکی اژدها بالای افق باشد، احتمال مشاهده شهاب‌ها وجود خواهد داشت، هرچه نقطه تابش در آسمان بالاتر باشد، تعداد شهاب‌های قابل مشاهده افزایش پیدا می‌کند.

بارش شهابی دراکونید ۲۰۲۵ از اصفهان از غروب خورشید تا حدود ساعت ۰۲:۳۹ قابل رصد است، بهترین زمان برای مشاهده شهاب‌ها ساعت ۲۳:۰۰ است. در این زمان، چرخش زمین، اصفهان را در سمت بهینه در جهت شهاب‌های ورودی می‌چرخاند و تعداد شهاب‌هایی که به صورت عمودی به سمت پایین می‌بارد را به حداکثر می‌رساند، در زمان‌های دیگر، شهاب‌های کمتری بر فراز آسمان اصفهان می‌سوزند و تمایل دارند با زاویه مایل وارد جو شوند.

همچنین بخوانید: چرا نمی‌توانیم چرخش زمین را احساس کنیم؟

ماه در حضیض زمینی

ماه چهارشنبه، شانزدهم مهر به نزدیک‌ترین فاصله به زمین خواهد رسید و کمی بزرگ‌تر از زمان‌های دیگر به نظر می‌رسد و به صورت یک هلال باریک تمام شب قابل رصد است. فاصله ماه از زمین متفاوت است زیرا مدار آن کاملاً دایره‌ای نیست و یک مسیر بیضی شکل را طی می‌کند.

همان‌طور که ماه هر ۲۹.۵ روز یک‌بار این مسیر بیضی شکل را به دور زمین طی می‌کند، فاصله آن ۱۴ درصد بین ۳۵۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در حضیض (نزدیک‌ترین فاصله به زمین) و ۴۰۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در اوج (دورترین فاصله از زمین) تغییر می‌کند. اندازه زاویه‌ای آن نیز با همان فاکتور بین ۲۹.۴ و ۳۳.۵ دقیقه قوسی متفاوت است، روشنایی آن نیز تغییر می‌کند، البته تشخیص این اتفاق در عمل دشوار است، زیرا فازهای آن نیز هم‌زمان در حال تغییر هستند.

ممکن است تصور کنید ماه در زمان طلوع و غروب بسیار بزرگ‌تر و نزدیک‌تر است که در واقع چنین نیست و این خطای دید است که ماه هنگام نزدیک شدن به افق بسیار بزرگ‌تر از آنچه که واقعاً است به نظر می‌رسد، این مسئله توهم ماه نامیده می‌شود و چیزی بیش از یک خطای دید نیست.

هر عکسی نشان می‌دهد که ماه دقیقاً همان اندازه است، صرف نظر از اینکه در افق ظاهر شود یا مستقیماً بالای سر باشد. دلیل اینکه ما این توهم بصری را درک می‌کنیم بحث داغی است. این نوع خطای دید در مورد خورشید و صورت‌های فلکی نیز وجود دارد. دلیل این خطای دید هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما از آن‌جا که ماه زمانی که نزدیک به افق است در میان ساختمان‌ها و درختان دیده می‌شود مقایسه اندازه آن با این المان‌های زمینی آن را به چشم ما بزرگ‌تر نمایان می‌کند تا وقتی که ماه بر فراز آسمان است و مغز ما معیار مقایسه اندازه دیگری برای آن به‌کار می‌برد.

دنباله‌دار اطلس در حضیض خورشیدی

دنباله‌دار اطلس C/2025 K1 چهارشنبه، شانزدهم مهر در فاصله ۰.۳۳ واحد نجومی از خورشید به نزدیک‌ترین فاصله از آن خواهد رسید. این پدیده از اصفهان قابل مشاهده نیست، زیرا بسیار نزدیک به خورشید قرار دارد، به طوری که فقط در فاصله هشت درجه‌ای آن واقع خواهد شد.

دنباله‌دارها ذاتاً اجسام غیرقابل پیش‌بینی هستند، زیرا روشنایی آن‌ها به میزان پراکندگی نور خورشید از ذرات گرد و غبار در کما و دم دنباله‌دار بستگی دارد، این گردوغبار به طور مداوم از هسته دنباله دار دور می‌شود و وقتی که دنباله‌دار نزدیک خورشید می‌شود، یخ‌های موجود در هسته آن تبخیر می‌شود زیرا توسط اشعه خورشید گرم می‌شود، پس در حالی که موقعیت‌های آینده ستاره‌های دنباله‌دار معمولاً با اطمینان بالایی مشخص می‌شوند میزان روشنایی آنها مشخص نیست.

منبع: ایمنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا