انتقاد نماینده سابق مجلس از تعلل دولت پزشکیان در امر رفع فیلترینگ
رشیدی کوچی می‌گوید زمان طلایی رفع فیلتر گذشته و هرچند دولت پزشکیان مخالف فیلترینگ است، اما در عمل قاطعانه عمل نکرده است.
به گفته نماینده سابق مجلس، هر اقدامی زمانی ارزش دارد و رفع فیلتر اگر ۶ ماه یا یک سال پیش انجام می‌شد اثر اجتماعی بیشتری داشت. او می‌گوید دولت سیزدهم به‌دنبال افزایش محدودیت‌ها بود اما دولت چهاردهم با وجود مخالفت با فیلترینگ، در عمل برای رفع آن قاطعیت لازم را به خرج نداده و مقابله خود را در جاهای حساس دیگری مانند موضوع حجاب به کار برده است.
نقطه طلایی از دست رفته
جلال رشیدی کوچی، نماینده پیشین مجلس، در گفت‌وگویی تازه تأکید کرده که «زمان طلایی» برای رفع فیلتر گذشته است. او معتقد است اگر این تصمیم در ماه‌های ابتدایی پس از آغاز موج محدودیت‌ها گرفته می‌شد، می‌توانست اثر روانی و اجتماعی گسترده‌ای در جامعه بگذارد.
این نماینده سابق مجلس باور دارد اگر رفع فیلترینگ در هفت، هشت ماه گذشته رخ می‌داد تاثیر داشت اما امروزه کسی برای آن خوشحال نمی‌شود: «سخنگوی دولت می‌گوید تلگرام تا پایان سال رفع فیلتر می‌شود، آیا برای کسی مهم است؟ همین الان هم همه از تلگرام استفاده می‌کنند.»
به گفته او، امروز حتی اگر دولت تعرفه واردات خودرو را صفر کند یا فیلترینگ تلگرام برداشته شود، آن شور و رضایتمندی گذشته دیگر تکرار نخواهد شد.
رشیدی کوچی باور دارد که دولت پزشکیان قاطعانه در برابر مخالفین رفع فیلترینگ نایستاده است. او در این مورد گفت: «موضوع حجاب بسیار موضوع حساس‌تری بود و دولت پزشکیان یک‌تنه جلوی لایحه حجاب ایستاد. دولت می‌توانست همین عزم را در برابر چنین موضوعاتی [فیلترینگ] هم داشته باشد.»
تفاوت مسیر دو دولت
این نماینده پیشین مجلس تفاوت میان دولت سیزدهم و دولت چهاردهم را روشن دانست و توضیح داد:
در دولت سیزدهم «تلاش برای افزایش فیلترینگ» در دستور کار بود و حتی طرح صیانت با هماهنگی میان دولت و طیفی از نمایندگان مجلس یازدهم شکل گرفت. اما در دولت چهاردهم، با وجود آنک ه پزشکیان آشکارا مخالف فیلترینگ است، هنوز اقدام قاطعی برای پایان دادن به این روند صورت نگرفته است.
– جلال رشیدی کوچی، نماینده پیشین مجلس
رشیدی‌کوچی معتقد است که رئیس‌جمهور بیش از حد به «توافق جمعی» امید بسته است.
امنیت یا تهدید؟
رشیدی‌کوچی با سابقه حضور در سپاه پاسداران می‌گوید برخلاف تصور حامیان محدودیت، فیلترینگ به امنیت کشور کمکی نکرده و حتی زمینه‌ی نفوذ را بیشتر کرده است. او توضیح داده است که بسیاری از فیلترشکن‌های رایج در ایران می‌توانند به‌مثابه بدافزار عمل کنند و اطلاعات کاربران را در اختیار طرف‌های خارجی قرار دهند.
به گفته او، یکی از فیلترشکن‌های پرکاربرد ایرانی‌ها حدود پنج سال پیش توسط سرمایه‌گذاران اسرائیلی خریداری شد و این موضوع خود نشان می‌دهد چگونه سیاست فیلترینگ بستر نفوذ را گسترده‌تر کرده است.
کاسبی فیلترینگ
او در ادامه به وجه اقتصادی پنهان فیلترینگ اشاره کرده و گفته است: «خرید و فروش فیلترشکن‌ها در داخل کشور یک «کاسبی پنهان» ایجاد کرده است.»
به باور او، وقتی کاربر ایرانی هزینه فیلترشکن را با کارت بانکی خود پرداخت می‌کند، پول در شبکه بانکی داخلی جابه‌جا می‌شود اما مشخص نیست مقصد نهایی آن کجاست و چه کسانی از این بازار پررونق سود می‌برند. رشیدی‌کوچی معتقد است این مسئله علاوه بر تبعات امنیتی، شائبه فساد و منفعت‌طلبی گروهی محدود را هم تقویت کرده است.
مجلس یازدهم و طرح صیانت
رشیدی‌کوچی در بخش دیگری از اظهارات خود با مرور تجربه مجلس یازدهم گفت بسیاری از نمایندگانی که به طرح صیانت رأی مثبت دادند، در واقع موافق نبودند اما برای «حفظ موقعیت» و نگرانی از رد صلاحیت یا برچسب ضدانقلابی بودن، همراهی کردند.
او تصریح کرد که نمایندگان نزدیک به دولت سیزدهم در این مسیر نقش محوری داشتند و کمیسیون فرهنگی نیز به پایگاه اصلی حامیان فیلترینگ بدل شده بود. به گفته او، حتی دولت سیزدهم از طراحان طرح صیانت حمایت آشکار می‌کرد و برایشان «نوشابه باز می‌کرد».
تأثیر اجتماعی کاهش یافته
رشیدی کوچی بار دیگر بر این نکته تأکید می‌کند که رفع فیلتر امروز هم ضروری است، اما تأثیر آن به‌مراتب کمتر از گذشته خواهد بود. او می‌گوید:
اکنون وقتی پست می‌گذارم، بسیاری از مردم به جای استقبال از رفع فیلتر، از مشکلات معیشتی خود می‌گویند. این یعنی وزن اجتماعی و روانی تصمیمی که می‌توانست سال گذشته بر افکار عمومی اثر بگذارد، امروز کاهش یافته است.
– جلال رشیدی کوچی، نماینده پیشین مجلس
اظهارات این نماینده سابق مجلس از یک واقعیت سیاسی و اجتماعی پرده برمی‌دارد: فیلترینگ نه‌تنها به مطالبه‌ای جدی در جامعه بدل شده، بلکه به میدان مناقشه‌ای میان دولت‌ها و مجالس اخیر تبدیل شده است.
او با یادآوری این که «هر اقدامی زمانی ارزش دارد»، هشدار می‌دهد که تعلل در تصمیم‌گیری، فرصت‌های سیاسی و اجتماعی را می‌سوزاند و سرمایه اجتماعی حکومت را فرسوده‌تر می‌کند.
منبع: آوش
