انار می‌تواند عوارض مصرف مکمل‌های ورزشی را کاهش دهد
یکی از مکمل‌های غذایی که به شدت در بین ورزشکاران کاربرد دارد، الکارنیتین است، اما عوارض این مکمل غذایی می‌تواند حتی فاجعه‌آمیز باشد، حال محققان از انار به عنوان کاهنده اثرات سوء این مکمل پرده برداشته‌اند.
اگر به صورت منظم ورزش می‌کنید، احتمالا کنار گذاشتن مکمل‌های غذایی برای شما کار دشواری باشد. حتی اگر علاقه‌ای به این نوع مکمل‌ها نداشته باشید، احتمالا در زمان مراجعه به باشگاه به پوسترهای تبلیغاتی آنها برخورده‌اید که از اثرات مثبتش سخن می‌گویند. حتی ممکن است دوستان شما هم در مورد اثرات مثبت این مکمل‌ها روی بدنشان گفته باشند.
به هر حال، با توجه به اینکه اطلاعات ضد و نقیض زیادی در مورد مکمل‌های غذایی و ورزشی وجود دارد، تشخیص اینکه کدام مکمل را استفاده کنید خودش به اندازه کافی سردرگم‌کننده است. اما تردیدی نیست که الکارنیتین، یکی از بحث‌برانگیزترین مکمل‌های غذایی موجود در بازار است. هرچند شواهد مختلف از عملکرد بسیار خوب این ماده روی ریکاوری عضلات و بهبود عملکرد ورزشکاران خبر می‌دهد، اما از سوی دیگر تحقیقاتی هم وجود دارد که نشان می‌دهد، این مکمل می‌تواند باعث بروز بیماری‌های قلبی و عروقی شود. حال محققان روشی پیدا کرده‌اند که می‌توان از اثرات سوء این مکمل کاست.
مکمل غذایی الکارنیتین چیست؟
بدن ما انسان‌ها به صورت طبیعی مقادیر پایینی الکارنیتین تولید می‌کند. تولید این ماده در کلیه، کبد و مغز ما انجام می‌گیرد. وقتی در سال ۱۹۵۲ برای نخستین بار الکارنیتین کشف شد، تصور می‌شد این ماده اساسا یک ویتامین است. به همین دلیل تا مدت‌ها به آن ویتامین ب ت (BT) گفته می‌شد. با این حال، سال‌ها تحقیق نشان داده که الکارنیتین یک شبه‌ویتامین است، چرا که در بدن اکثر ما انسان‌ها میزان کافی از آن تولید می‌شود.
همچنین بخوانید: چرا اورلاندو بلوم خونش را پاک‌سازی کرد؟
الکارنیتین را می‌توان در فروشگاه‌های فرآورده‌های غذایی و داروخانه‌ها به صورت یک مکمل غذایی خریداری کرد. با این حال، مصرف این ماده تنها محدود به مکمل‌های غذایی و ورزشی نمی‌شود، بلکه برخی از شرکت‌های تولیدکننده نوشیدنی‌های انرژی‌زا و همین‌طور پودرهای پروتئینی هم الکارنیتین را به محصولات خود اضافه می‌کنند تا ارزش غذاییشان را بالاتر ببرند. با این حال، این شرکت‌ها این موضوع را از مصرف‌کنندگان پنهان نمی‌کنند، بلکه می‌توانید به راحتی در برچسب مواد تشکیل‌دهنده هر کدام از این محصولات نام الکارنیتین را به راحتی ملاحظه کنید.
در همین حال، برخی از خوراکی‌ها مانند گوشت و به میزان کمی لبنیات به صورت طبیعی دارای مقدایری الکارنیتین هستند. الکارنیتین به خورد دام‌ها و احشام داده نمی‌شود، اما در بافت ماهیچه‌ای آنها وجود دارد. وقتی در سال ۱۹۰۵ برای اولین‌بار الکارنیتین در گوشت پیدا شد، روی نام‌گذاری این ماده هم موثر بود؛ چرا که بعدا به آن کارنیتین گفتند که از کلمه‌ی لاتین، کارنیس به معنی از گوشت مشتق شده است.
اثرات مضر مکمل الکارنیتین
الکارنیتین خود به خود مضر نیست، بلکه فعل‌وانفعالات درون دستگاه گوارش ما و اساسا میکروب‌های درون روده ما انسان‌ها باعث مضر شدن این ماده می‌شوند.
بدن ما قادر به جذب حداکثر ۲۰ درصد از مکمل‌های الکارنیتین است. بنابراین الکارنیتینی که جذب‌نشده وارد دستگاه گوارش شده و به روده بزرگ می‌رسد. در روده بزرگ ما انسان‌ها تریلیون‌ها میکروب از جمله انواع و اقسام باکتری، قارچ و ویروس زیست می‌کنند.
هنگامی که ۸۰ درصد مکمل الکارنیتین جذب‌نشده به روده بزرگ می‌رود، آنجا میکروب این ماده مغذی را جذب کرده و بعدا ماده‌ای دیگر موسوم به تریمتیلآمین (TMA) را می‌سازنند. تریمتیلآمین ترکیبی است که بدن ما انسان‌ها قادر به جذب آن است. از همینجاست که اثرات منفی مکمل الکارنیتین در بدن ما شروع می‌شود.
بعد از اینکه تریمتیلآمین جذب بدن ما شد، از طریق خون به کبد می‌رود. در آنجا کبد تریمتیلآمین را به ماده دیگری موسوم به تری‌متیل‌آمین‌اکسید (TMAO) تبدیل می‌کند. تحقیقات مختلف نشان داده‌اند که مقادیر بالای تری‌متیل‌آمین‌اکسید موجود در خون می‌تواند باعث بروز بیماری‌های قلبی و عروقی شود. در یک مورد، محققان دریافتند که این ماده می‌تواند خطر ابتلا به ترومبوز یا همان تشکیل لخته خون در رگ خونی را افزایش می‌دهد.
همان‌طور که گفتیم الکارنیتین یک ماده مغذی است و وقتی که در بدن ما تولید می‌شود، میکروبیوتای روده (میکروارگانیسم‌ها موجود در دستگاه گوارش) آن را به خوبی دگرگشت (متابولیزه) نکرده و به تری‌متیل‌آمین‌اکسید تبدیل نمی‌کنند. بدن ما می‌تواند الکارنیتین بیش‌تری از گوشت نسبت به مکمل‌های غذایی جذب کند، همین باعث کاهش ضرر آن می‌شود؛ چرا که مقادیر کم‌تری از آن در روده بزرگ باقی می‌ماند.
تأثیر رژیم غذایی بر عوارض مکمل الکارنیتین
حال محققان موسسه کوادرام در نوریچ، بریتانیا آزمایشی انجام دادند تا ببینند وقتی مکمل الکارنیتین به روده بزرگ ما می‌رسد دقیقا چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. محققان در این محیط شبیه‌سازی‌شده از روده بزرگ ساختند و در آن الکارنیتین را به خورد میکروب‌های روده انسان که در محیط آزمایشی کاشته بودند دادند. در مرحله بعد محققان مقادیر تریمتیلآمینی که میکروب‌ها ساخته بودند را به دقت اندازه گرفتند.
از سوی دیگر، در یک محیط دیگر، الکارنیتین و عصاره انار را به خورد میکروب‌های کشت‌شده دادند. عصاره انار سرشار از آنتی اکسیدان‌های پلی فنول است. پلی‌فنول‌ها از جمله ترکیبات گیاهی هستند که دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی هستند و به ما انسان‌ها در مقابله با بیماری‌ها و حفظ سلامتی کمک زیادی می‌کنند.
پلی‌فنول‌های اصلی که در میوه انار یافت می‌شوند، متعلق به یک گروه به نام الاژیتانین‌ها هستند. این پلی‌فنول به صورت کاملا دست‌نخورده و کامل به روده بزرگ می‌رسد. محققان وقتی که میزان تریمتیلآمینی که میکروب‌های روده در محیط شبیه‌سازی‌شده دوم تولید کرده بودند را اندازه گرفتند، متوجه میزان بسیار کم‌تری تریمتیلآمین در آن شدند.
به این ترتیب، این آزمایش‌ها نشان دادند که عصاره انار سرشار از پلی‌فنول می‌تواند تولید تریمتیلآمین را کاهش داده و باعث کاهش اثرات منفی مکمل الکارنیتین شود. الاژیتانین‌ها به جز انار در برخی دیگر از میوه‌ها و آجیل از جمله تمشک و گردو یافت می‌شوند. بنابراین، در صورت مصرف مکمل الکارنیتین می‌توان مقادیری از خوراکی‌های حاوی الاژیتانین‌های سرشار را به رژیم غذایی افزود.
حال محققان موسسه کوادرام یک قدم دیگر به سمت اثبات ایده‌های خود برداشته‌اند. در مرحله بعد تحقیقات قرار است که آزمایش‌های بالینی روی انسان انجام شود تا میزان کاهش تولید تری‌متیل‌آمین‌اکسید نشأت‌گرفته از مکمل الکارنیتین به‌همراه عصاره انار بررسی شود.
منبع: ScienceAlert
